
Tren X składa się z serii pytań retorycznych, które podmiot liryczny, poeta, Jan Kochanowski, kieruje do swojej zmarłej córki Urszuli. Apostrofa do nieżyjącej dziewczynki jest jednocześnie krzykiem rozpaczy ojca i wprowadza czytelnika w problematykę utworu – eschatologię, w więc pytania o życie pozagrobowe:
Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi sie podziała?
W którą stronę, w którąś sie krainę udała?
Czyś ty nad wszystki nieba wysoko wniesiona
I tam w liczbę aniołków małych policzona?
Kolejne wersy przynoszą następne pytania, będące wyrazem rozpaczliwego zastanawiania się artysty nad tym, gdzie może znajdować się jego córka. Renesansowy poeta doctus wylicza ze znanych mu wierzeń i kultur miejsca możliwego pobytu dusz w zaświatach. Pojawią się tu mitologiczne wyspy szczęśliwe, Hades, perspektywa reinkarnacji, średniowieczny czyściec i chrześcijański raj:
Czyliś do raju wzięta? Czyliś na szcześliwe
Wyspy zaprowadzona? Czy cię przez teskliwe
Charon jeziora wiezie i napawa zdrojem
Niepomnym, że ty nie wiesz nic o płaczu moim?
Czy człowieka zrzuciwszy i myśli dziewicze,
Wzięłaś na się postawę i piórka słowicze?
Czyli sie w czyścu czyścisz, jesli z strony ciała
Jakakolwiek zmazeczka na tobie została?
Polub stronę LekcjaPolskiego.pl na FaceBooku i polecaj ją znajomym!
Najlepsze opracowanie w Internecie!
07.04.2016 r., IP: 66.249.81.232 UlaŚwietna interpretacja,tak samo jak wszystkie inne :)
16.03.2016 r., IP: 31.1.222.33 KlaudiaLekcjaPolskiego.pl – opracowania lektur, opracowania wierszy, epoki literackie, streszczenia lektur, problematyka, bohaterowie, wypracowania, analizy i interpretacje wierszy