– Najmłodszy z synów Kreona, jedyny żyjący; narzeczony Antygony;
– kocha ojca, wobec którego stara się być posłuszny, i Antygonę, którą usiłuje ocalić, prosząc ojca o darowanie jej kary;
– zwraca się do Kreona z ogromnym szacunkiem, wyraża swoją lojalność, posłuszeństwo i miłość:
Bo jest li większy skarb nad dobre imię
Ojca dla syna lub dzieci dla ojca?
– ze względu na szacunek i synowską powinność wobec ojca w trakcie rozmowy o Antygonie początkowo używa racjonalnych argumentów: powołuje się na zasady demokracji, przytacza opinię ludu na temat dziewczyny, przestrzega Kreona przed gniewem bogów i niechęcią poddanych. Gdy nie przynosi to rezultatu, ucieka się do emocji – w rozpaczy grozi samobójstwem, ujawniając tym samym ojcu siłę miłości do narzeczonej i gotowość do największego poświęcenia;
– swoją postawą dowodzi, że jest człowiekiem wrażliwym i uznającym miłość za największą wartość. Potwierdza to jego rozpacz nad ciałem ukochanej i popełnienie samobójstwa z powodu jej śmierci.
Główne cechy: miłość do ojca i Antygony, odwaga, wrażliwość, gotowość do poświęceń.