Człowiek to istota zanurzona w czasie. Istnieje w teraźniejszości, wynika ona jednak z przeszłości i obie kształtują przyszłość. Dlatego też nasze życie przybiera formę wynikającą z doświadczeń niegdyś przebytych. Jak każdy bodziec, będą one kształtować nas bezpowrotnie w stopniu zależnym os swojej siły. Szczególną rolę twórczą mają te najtrudniejsze przeżycia, nie muszą mieć one jednak negatywnego skutku. Jednych pchnąć mogą bowiem w otchłanie samotnej ciemności, innych ku rzeczom wielki. Kwestią jest refleksja nad ich przebiegiem, wyciągnięcie wniosków i dalsze działanie podłóg nich. Bowiem nawet najgorsze ze wszystkich zdarzeń może mieć ostatecznie, choć odrobinę dobrych konsekwencji.
Strony: 1 2