Czeladnicy:
* bardzo przystojne, morowe, młode szewskie chłopy,
* nie są zadowoleni z porządku świata, chcą zmienić swój marny los,
* marzą o bogactwie i luksusach:
Mnie się chce ładnych kobiet i dużo piwa. A mogę wypić tylko dwa duże i ciągle z tą Kaśką, ciągle z tą Kaśką – a niech to cholera!…
* bez pracy czują pustkę,
* poprowadzeni przez Sajetana wszczynają bunt,
* po objęciu władzy upodabniają się do tych, którym ją odebrali:
II Czeladnik:
Zupełna pustka – już nic mnie nie bawi.
I Czeladnik:
Ani mnie. Coś w nas trzasło i już nie wiadomo, po co żyć.
* zdenerwowani filozofowaniem Sajetana, zabijają go:
Wyście, majstrze, mimo zasług, pryk starej daty – nic wam do naszego młodego życia. My nie nawóz jako wy – my sama jądrowatość przyszłości (…). Otóż com kcioł rzec: wy tylko nas zniechęcacie tą całą waszą, do kupy starej, niepotrzebną, zafirkaną analityką, której narzędzia jeszcze burżujskie lokajczyki, Kant i Leibniz, stworzyli.
* po pojawieniu się Hiper-Robociarza stają się pionkami nowej – rzeczywistej – władzy.
Główne cechy: żądni władzy, prości, wprowadzają terror.