Jednym z bohaterów powieści „Hobbit, czyli tam i z powrotem” J. R. R. Tolkiena jest Bard. Należy do rasy ludzkiej i mieszka w Mieście na Jeziorze. Jest jedną z najistotniejszych postaci w powieści i najważniejszym przedstawicielem swojego ludu.
Charakterystyka Barda z Hobbita
Bard wywodzi się z królewskiej rodziny, która zbudowała miasto Dal, położone niedaleko Samotnej Góry. Jego przodek, Girion, był władcą miasta. Kiedy Smaug zaatakował, niszcząc miasto, Girion zginął w czasie walki, ale jego żonie udało się uciec w dół rzeki, gdzie trafiła do Miasta na Jeziorze.
Postać Barda pojawia się w książce dopiero podczas ataku Smauga na Miasto na Jeziorze. Jest wysoki, ma ponurą twarz i głęboki, smutny głos. Według ludzi odpowiada za powodzie i śmierć ryb w jeziorze. Jest szanowany za uczciwość, męstwo, bohaterstwo i odwagę.
Jest najszlachetniejszy ze wszystkich ludzi, mieszkających w Mieście na Jeziorze. Nigdy nie opuszcza swoich ludzi w potrzebie. Jest zawsze pomocny i chce dobrze dla mieszkańców Miasta. Do samego końca prowadzi oddział łuczników walczących ze Smaugiem. Sam również bierze udział w ostrzale smoka, używając do tego cisowego łuku, największego ze wszystkich, jakie były w wiosce. Bard nie odszedł ze stanowiska przez cały czas trwania bitwy, chociaż kończyły mu się strzały, a inni wojownicy uciekali przed zbliżającym się pożarem.
Bard okazał się być doskonałym strzelcem, ponieważ to on zabił Smauga. Udało mu się to dzięki pomocy drozda, który powiedział, że smok nie ma łuski pod lewą piersią. Bard wykorzystał tę wiedzę i oddał strzał w nieosłonięte miejsce, używając do tego ostatniej strzały. Śmiertelnie raniony smok padł na Esgaroth, całkowicie zniszczył miasto i utonął w Długim Jeziorze.
Bard stał się bohaterem Miasta na Jeziorze, a mieszkańcy domagali się odejścia ówczesnego władcy i obsadzenia w to miejsce właśnie Barda. Obecny zwierzchnik jednak nie chciał ustąpić i robił wszystko, by zachować władzę, chociaż jego polityczne decyzje nie były najlepsze dla poddanych. Zaproponował więc, żeby Bard wrócił do miasta przodków – Dal – i tam objął władzę, która jest mu należna.
Jednak Bardowi nie zależało na władzy. Pragnął jedynie zemsty za zniszczenie miasta. Zebrał drużynę, która tak jak on domagała się sprawiedliwości. Oddział miał ruszyć do Samotnej Góry i zdobyć należne im złoto, które posłużyłoby do odbudowy Dal i Miasta na Jeziorze. Bard wiedział, że ludzie nie poradzą sobie sami. Poprosił króla elfów, by ten opiekował się miastem i mieszkańcami podczas jego nieobecności.
Bard był postacią szlachetną, dobrą i mądrą. Każdy życzył mu dobrze i polecał go innym. Tak samo kruk Roak, który namawiał Thorina, by nie ufał Władcy, a wszystkie swoje nadzieje pokładał w Bardzie. Ludzie wierzyli, że to dzięki dzielnemu wojownikowi, który nie bał się wziąć odpowiedzialności za los swoich pobratymców, nastanie pokój między ludźmi, elfami i krasnoludami, a Miasto na Jeziorze znowu będzie potęgą handlową jak kiedyś. Dojście Barda do władzy byłoby korzystne dla wszystkich.
Po Bitwie Pięciu Armii, Bard otrzymał część złota, która mu przysługiwała. Za te kosztowności udało mu się odbudować miasto Dal, a razem z nim do nowego miejsca przeniosła się większość mieszkańców, nie tylko z Miasta, ale także z innych osad ludzkich. Okolica odżyła, roślinność się odbudowała, a zwierzęta wróciły. Został zawarty także pokój między zwaśnionymi krasnoludami, elfami i ludźmi.