Ambroży Kleks to tytułowy bohater powieści „Akademia Pana Kleksa” Jana Brzechwy. Założyciel placówki, a jednocześnie jej dyrektor i nauczyciel to mężczyzna w średnim wieku i o średnim wzroście. Wyróżnia się za dużym, kolorowym ubraniem, w którym wydaje się tonąć. Jego włosy są różnobarwne, broda czarna i długa, a wąsy pomarańczowe. Ekstrawagancki wygląd sprawia, że obok pana Kleksa nie można przejść obojętnie, a poznając go bliżej okazuje się, że jest to bardzo niezwykły człowiek, pełen nietypowych umiejętności.
Ocena Pana Kleksa
Pan Kleks potrafi lewitować, wysłać swoje oko na księżyc, czytać w myślach, odczytywać sny czy zmieniać rozmiar różnych przedmiotów. Są to niewątpliwie jego zalety, które oczarowują uczniów Akademii od samego początku. Starają się naśladować swojego nauczyciela i nauczyć się umiejętności lewitacji, jednak nie udaje się to nikomu poza Adasiem Niezgódką. Chłopcy są zafascynowani pedagogiem, który robi na nich wrażenie każdego dnia.
Pan Ambroży jest nauczycielem z powołania, co jest jego jednym z największych plusów. Uważa, że klasyczne podejście do edukacji, uczenie się wzorów i formułek nie przydaje się do niczego i nie potrafi nauczyć świata tak, jak włączenie wyobraźni i zabawy w proces zdobywania wiedzy. Pozwala więc uczniom eksperymentować i doświadczać, by mogli brać żywy udział w lekcji. Dzięki takiemu podejściu zajęcia stają się ciekawe i interesujące, chłopcy uczą się chętnie i nie mogą doczekać się kolejnego dnia w szkolnej ławce.
Przedmioty również nie są zwyczajne. W Akademii nie uczy się matematyki, historii czy biologii, tylko kleksografii, przędzenia liter czy leczenia chorych sprzętów. Pan Kleks doskonale wie, czego potrzebują młodzi uczniowie i co ich najbardziej interesuje. Stara się więc nauczać wiedzy praktycznej, którą można później wykorzystać w przyszłości. Zrozumienie potrzeb podopiecznych, słuchanie ich zdania i opinii, a także działanie zgodnie z oczekiwaniami chłopców sprawia, że uczniowie kochają swojego profesora i mają do niego pełne zaufanie.
Największą jednak zaletą jest podejście nauczyciela do podopiecznych. Pan Kleks jest pierwszym towarzyszem zabaw, lubi się wygłupiać i bawić ze swoimi uczniami. Wymyśla kreatywne rozrywki, które przyjmowane są przez chłopców z entuzjazmem i nigdy się nie nudzą. Jednocześnie pan Kleks to osoba odpowiedzialna, stateczna i poważna. Sprawnie zarządza placówką, nie zaniedbując żadnego z sektorów jej działania. Jest dla uczniów niczym ojciec – chłopcy mogą mu się zwierzyć i poprosić o pomoc. Pan Kleks zawsze wspiera podopiecznych i pomaga im rozwiązywać problemy. Nigdy nie wyśmiewa, nie gani, nie odpycha – rozmawia i tłumaczy w spokojny sposób. Chłopcy mu ufają, a on ufa im. Docenia uczniów za ich starania, nawet jeśli nie kończą się one sukcesem.
Jak każdy człowiek, pan Kleks ma też swoje wady. Jest roztrzepany i wiele rzeczy zapomina. Każdego ranka musi przypominać sobie, co działo się dzień wcześniej, w czym pomaga mu specjalny magiczny napój. Jest też dość łatwowierny, co ujawnia się pod koniec powieści, kiedy golarz Filip zaczyna się mścić na dyrektorze szkoły za niewielką kłótnię. Pan Kleks nie potrafi funkcjonować bez swoich piegów, przez co marnieje, kiedy Filip przestaje mu je dostarczać.
Pan Ambroży Kleks to postać niezwykle przyjazna, w której ciężko znaleźć wady. Jest to człowiek pełen zalet, który swoim ciepłem i miłością do świata zaraża bohaterów i czytelników. Ma swoje wady, jak każdy z nas, ale nie przyćmiewają one zalet.