To lubię – interpretacja

To lubię to bardzo ważny utwór, ponieważ powstał w momencie, kiedy Mickiewicza nie interesował już racjonalizm a romantyzm nie został przez niego dogłębnie poznany.

Powrót taty – interpretacja

Przez wielu badaczy Powrót taty jest uważany za jedną z najwybitniejszych ballad Mickiewicza. Wiersz napisano w 1821 roku. Utwór należy do programowych. Zrealizowana została w nim poetyka romantyczna. Co ważne, w liryku tym Mickiewicz odchodzi od fantastyki balladowej. Zaznaczyć trzeba, że wiersz charakteryzuje się naturalnością i prostotą.

Świtezianka – interpretacja ballady

Świtezianka to jedna z najbardziej przełomowych ballad Mickiewicza. Chociaż pozornie opowiada o miłości myśliwego i pięknej nimfy, jest to bardzo ważny utwór w historii literatury. Biorąc pod uwagę konstrukcję fabularną można powiedzieć o pewnej standaryzacji. Historia głównych bohaterów przebiega wedle dobrze znanego z innych utworów planu: zakochanie się – zdrada – kara za złamanie przysięgi. Podobnie rzecz ma się z bohaterami.

Świteź – interpretacja

Jest to to przykład ballady, synkretycznego gatunku łączącego w sobie cechy epiki i liryki, typowego dla doby romantyzmu. Utwór został zadedykowany Michałowi Wereszczace. Był on bratem ukochanej Mickiewicza, Maryli. Młodzi ludzie spędzali razem wolny czas w folwarku rodzinnym Wereszczaków, Płużynach, który znajduje się nieopodal jeziora.

Romantyczność – interpretacja

Utwór znajduje się na początku zbioru Ballady i romanse. Jest on realizacją synkretycznego gatunku literackiego – ballady – łączącego w sobie cechy liryki i epiki. Romantyczność to swoiste wyznanie wiary, credo poety. W wierszu tym zawarte zostały wszystkie założenia romantycznej poetyki, za której ojca na gruncie polskim można uznać Adama Mickiewicza.

Oda do młodości – interpretacja

Oda do młodości to sztandarowy utwór romantyczny. Mickiewicz napisał go 26 grudnia 1820 roku w Kownie. Wiersz nawiązuje do filozofii Filomatów, którzy hołdowali młodości. Badacze wskazują, że w utworze tym poeta podszedł do tego tematu w sposób innowacyjny. Do tej pory na kartach polskiej literatury młodość była ukazywana w aspekcie biologicznym bądź socjologicznym. Tymczasem w liryku Mickiewicza jest ona swoistą potęgą kreacyjną, składnikiem uniwersalnego porządku świata. Warto zaznaczyć, że po publikacji wiersz został bardzo dobrze oceniony przez ówczesnych czytelników i krytyków. Co więcej, wielu późniejszych pisarzy nawiązywało w swojej twórczości do dzieła Mickiewicza.

Pieśń filaretów – interpretacja

Utwór napisano w grudniu 1820 roku. Zalicza się go do wierszy programowych, w których młody poeta zawarł swój światopogląd. W tym przypadku Mickiewicz wypowiedział się przede wszystkim na temat niepodległości i wolności.

Daremne żale – interpretacja

Wiersz „Daremne żale” pochodzi z 1877 roku i jest przykładem liryki apelu. Podmiot liryczny – można go utożsamiać z autorem – zwraca się do romantyków, aby pozwolili nowemu pokoleniu pozytywistów odkrywać świat.

Limba – interpretacja

Wiersz „Limba” pochodzi z cyklu W Tatrach (1878–1880). Jest to przykład liryki refleksyjnej, czy też wedle innej nomenklatury liryki filozoficznej. Wiersz jest uznawany za jeden z pierwszych polskich utworów symbolicznych. Symbolem, który organizuje zarówno płaszczyznę formy, jak i tematyki dzieła jest tytułowa limba – gatunek sosny, rosnący w najwyższych partiach górskich.