Wierna rzeka – streszczenie
„Wierna rzeka” to powieść Stefana Żeromskiego, która wydana została w 1912 roku. Akcja utworu dzieje się podczas powstania styczniowego. Podtytuł „klechda domowa” sugeruje, że autor opierał się na przekazach ludowych.
„Wierna rzeka” to powieść Stefana Żeromskiego, która wydana została w 1912 roku. Akcja utworu dzieje się podczas powstania styczniowego. Podtytuł „klechda domowa” sugeruje, że autor opierał się na przekazach ludowych.
Do dworu w Niezdołach trafia ranny powstaniec – książę Józef Odrowąż. Opiekuje się nim kucharz Szczepan i Salomea Brynicka, której ojciec zarządza tym dworem. Dwór należy do państwa Rudeckich.
Przyjeżdżają rosyjscy żołnierze i przeszukują dwór. Zostają na noc i wyjeżdżają rano. Wracają po kilku godzinach.
„Echa leśne” to nowela Stefana Żeromskiego, która powstała w 1905 roku, a ukazała się w tygodniku „Echa Kieleckie” w następnym roku. Akcja utworu odbywa się tuż po upadku powstania styczniowego. To pierwsza część losów rodziny Rozłuckich, a kontynuacją „Ech Leśnych” jest powieść „Uroda Życia” z 1912 roku.
Zgodnie z reformą uwłaszczeniową, ojciec młodego narratora ma dostać we władanie nowe ziemie. Ma to być kawałek lasu.
„Rozdzióbią nas kruki, wrony” to nowela Stefana Żeromskiego, która składa się z trzech części. Utwór metaforycznie przedstawia powstanie styczniowe i jego upadek. Nowela została wydana w 1895 roku, pierwszy raz w zbiorze opowiadań o tym samym tytule. Tytuł nawiązuje do tekstu „Pieśni o żołnierzu tułaczu”.
1. Szymon Winrych, znany też jako Andrzej Borycki, wędruje do Nasielska. Wiezie na wozie broń dla oddziału powstańców.