Wszystkie lajki Marczuka to bardzo błyskotliwa powieść młodzieżowa, która zwraca nam uwagę, że niejednokrotnie nawet działania powzięte z mało szlachetnych pobudek potrafią mieć bardzo pozytywne konsekwencje, a przysłowie, że kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą, ma swoje zastosowanie nadal, być może nawet wybrzmiewa jeszcze mocniej w dobie internetu i „łatwego” dostępu do informacji.
Wszystkie lajki Marczuka – streszczenie krótkie
Wszystkie lajki Marczuka to opowieść o tym, jak Adam Zieliński wymyślił postać historyczną po to, by skompromitować swojego byłego kolegę Rafała Koneckiego, za to, że ten publicznie upokorzył go przed całą szkołą. W gimnazjum pada wiadomość o rozpisanym konkursie, w którym nagrodą jest wyjazd do Australii. Adam kompletuje zespół, którego celem jest rozpowszechnienie wizerunku niejakiego Janka Marczuka, bohatera wojennego, który ratował Żydów przed niemieckimi łapankami, a sam zginął w powstaniu warszawskim. W książce przeplatana jest historia samego Marczuka, który nieraz z narażeniem życia poświęcał się dla innych. Konkurent Adama kradnie jego pomysł, w dodatku jest faworyzowany przez dyrektora. Akcja promocyjna Adam zatacza coraz szersze kręgi i odbija się echem w całym kraju, ma swoje miejsce nawet w telewizji. W szkole dochodzi do prezentacji prac obu konkurentów. Konecki wypada świetnie, a prezentacja Adama zostaje przerwana przed dyrektora, który obwieszcza, że potomek Jana Marczuka zafundował całej szkole wyjazd do Izraela. Po kilku miesiącach od tych wydarzeń, Adam przyznaje się dyrektorowi, że zmyślił całą historię Marczuka, ten jednak proponuje mu, by się do tego nie przyznawał, ponieważ jego kłamstwo – chociaż pochodziło z nieszlachetnych pobudek – doprowadziło do wielu dobrych rzeczy, jak wzmożenie pamięci o bezimiennych bohaterach wojennych, nadanie szkole nowego imienia czy wycieczka dla wszystkich uczniów. Młody chłopak tak właśnie decyduje się postąpić.
Wszystkie lajki Marczuka – streszczenie szczegółowe
Rozdział I
Opowieść rozpoczyna się w czasach II wojny światowej, kiedy trwa nazistowska nagonka na Żydów w Warszawie. Młody chłopak, Janek Marczuk, mimo osobistych mieszanych uczuć wobec ludności pochodzenia żydowskiego, pomagał uratować tych, którzy ukrywali się przed Niemcami i których życie wisiało na włosku. O jego kolejnej bohaterskiej przygodzie opowiada Rafał Konecki, uczeń gimnazjum, na szkolnym apelu. Akcja przenosi się do współczesności, gdzie okazuje się, że Adam Zieliński, wróg Konceckiego tylko czekał na tę właśnie chwilę.
Rozdział II
Historia przyjaźni Rafała i Adama sięgała jeszcze lat dziecięcych, kiedy chłopcy trzymali się wraz z Anią Barską. Dziewczynka odnalazła jednak później bardziej dziewczęce grono, a relacja dwóch chłopaków zaczęła się psuć ze względu na rosnącą rywalizację i zmiany, jakie w nich zachodziły. Rafał był ekstrawertykiem, który lubił skupiać na sobie uwagę za wszelką cenę, był popularny i zatracał się w tym aż stał się wulgarny i arogancki, również wobec Adama, któremu przestało to pasowac. Kres przyjaźni położyła akcja, kiedy Rafał skompromitował Adama przez radiowęzeł szkolny.
Rozdział III
Janek Marczuk ucieka po lesie przed niemiecką łapanką. Cofa się jednak, by pomóc żydowskiej kobiecie uciekającej z córkami. Prowadzi je do znajomej szopy koło torów, gdzie ukrywa, samemu ryzykując przy tym aresztowanie.
Rozdział IV
Upokorzenie Adama po sytuacji z radiowęzłem jest ogromne, chłopak przegrywa na całej linii i choć jest to nieuczciwe, nie potrafi się z tego podnieść. Wewnętrznie pałą żądzą zemsty. Nadarza się ku niej okazja, kiedy w szkole zostaje ogłoszony konkurs na pracę naukową, w którym nagrodą jest wyjazd do Australii. Rafał i Ania proponują Adamowi współpracę, ale ten odmawia, ponieważ dojrzewa w nim już plan zemsty za doznane upokorzenie.
Rozdział V
Janek przeczekuje łapankę w szopie razem z ukrytymi tam Żydówkami. Znajduje ich szmalcownik, ale udaje im się go zastraszyć, że jeśli ich wyda, pociągną go za sobą. W ten sposób udaje im się uniknąć kolejnego niebezpieczeństwa.
Rozdział VI
Adam kompletuje własny zespół do wzięcia udziału w konkursie szkolnym. Po wielu dyskusjach grupa decyduje się jako swój projekt, promować niejakiego Jana Marczuka, wojennego bohatera z Choszczówki, który pomagał ratować Żydów prześladowanych przez nazistów, a o którym nikt już dzisiaj prawie nie pamięta. Zespół przystępuje do pracy, która jest zakrojona naprawdę na szeroką skalę, ponieważ dzięki pomocy mediów społecznościowych, akcja ma objąć cały kraj.
Rozdział VII
Obława niemiecka się kończy, a Janek planuje wyekspediować Żydówki poza Warszawę, gdzie byłyby bezpieczne. Zastraszają Zenona Słowika, okrutnego szmalcownika, dzięki czemu mogą pozostać u niego w domu, a także otrzymują jedzenie i napój.
Rozdział VIII
Zespołowi Adama idzie świetnie, ich projekt zostaje zatwierdzony, a strona o Janie Marczuku rozwija się świetnie. docierają ze swoim przekazem do coraz to dalszych zakątków internetu. W pewnym momencie okazuje się jednak, że Rafał Konecki również zajmuje się Janem Marczukiem, co stanowi ewidentną kradzież pomysłu Adama i stanowi powód wściekłości i bezradności całego zespołu.
Rozdział IX
Dom Zenona Słowika zostaje otoczony przez podziemne wojsko polskie w celu wykonania na nim wyroku za zdradę ojczyzny. Ten próbuje się ratować i przekonuje, że sam ukrywa rodzinę Żydów, co komplikuje sytuację. Pojawia się tam również Janek. Ostatecznie ukrywana Żydówka doprowadza do odroczenia egzekucji.
Rozdział X
Akcja zespołu Adama nabiera rozgłosu ogólnokrajowego, pojawia się w mediach, a nazwisko samego Marczuka przewijać się zaczyna nawet w kampaniach reklamowych znanych marek. Całą Polskę obiega fala informacji na temat bohatera z Choszczówki, którym szczególnie zainteresowana jest młodzież szkolna. Mimo wszystko jednak dyrektor Gorliński nadal z jakiegoś powodu faworyzuje pracę Rafała Koneckiego, który nie tylko ukradł pomysł na pracę konkursową, ale też ma dużo bardziej mizerne wyniki. Mimo wszystko jest faworyzowany i to on dokonuje prezentacji sylwetki Jana Marczuka na szkolnym apelu. Zespół Adama jest tym nieco zdegustowany, lecz on sam nie traci mobilizacji, spokoju i wiary w to, że ciężka płaca przyniesie właśnie im odpowiednie efekty.
Rozdział XI
Jan Marczuk ostatecznie traci kontakt z rodziną Żydówek i nie wie, jakie są dalsze losy Słowika. Jednak po jakimś czasie kontaktuje się z nim tajemniczy człowiek i wciąga go w struktury podziemnego ruchu oporu. Janek jako swoją misję otrzymuje opiekę nad pewnym domem, który tak naprawdę jest punktem do ochrony ludzi ukrywających się przed Niemcami, w tym również Żydów. Janek pomaga nieprawdopodobnej ilości osób. Potem włącza się w przygotowania do wybuchu powstania warszawskiego, w trakcie którego ginie w okolicach Dworca Gdańskiego w Warszawie.
Prezentacja grupy Rafała Koneckiego wzbudza niemały entuzjazm, zwłaszcza grona pedagogicznego oraz dyrektora. Po nim na scenę wchodzi grupa Adama, która na początku jest przyjmowana chłodno, lecz zdobywa uwagę publiczności dzięki poczuciu humoru. Prezentacja grupy Adama zostaje jednak przerwana przez samego dyrektora, który nagle obwieszcza, że potomek Jana Marczuka w ramach wdzięczności szkole za podjęte działania upamiętniające jego przodka, zdecydował się zafundować wszystkim jej uczniom wycieczkę do Izraela. Entuzjazm tłumu nie pozwala Adamowi wygłosić puenty swojego przemówienia.
Rozdział XII
Po wielu miesiącach od tych wydarzeń, Adam w końcu ruszony sumieniem, idzie do dyrektora, żeby wyznać prawdę. Przyznaje się do tego, że to on wymyślił postać Jana Marczuka wyłącznie po to, by nabrać swojego rywala, Rafała Konceckiego i upokorzyć go przed całą szkołą. Sprawa jednak bardzo szybko wymknęła się spod kontroli i ogarnęła nie tylko całą szkołę, ale też całe społeczeństwo. Ludzie zaczęli przypominać sobie nieistniejące historie z czasów wojny, budować dodatkowe narracje, a niewinny plan koleżeńskiego odwetu stał się ogólnokrajową akcją, w którą wciągnęły się największe marki na świecie. Nawet szkoła miała przyjąć imię Jana Marczuka. Dyrektor jest oburzony, ale podchodzi do sprawy pragmatycznie. Objaśnia chłopakowi, jakie konsekwencje będzie miało wyjawienie przez niego prawdy – szkoła straci prestiż, a uczniowie szansę na wyjazd do Izraela. Akcja Adama zrobiła wiele dobrego, ponieważ nawet jeśli zmyślił samego Marczuka, to ludzie zaczęli doceniać innych bohaterów wojennych, którzy narażali własne życie dla ratowania innych. Adam zgadza się przemyśleć swoją decyzję o wyjawieniu prawdy, a z puenty książki możemy się domyślić, że nie wyjawił jej i zawiesił swoją zemstę na byłym koledze, by utrwalić w społeczeństwie dobro, które udało mu się osiągnąć.