Tren Fortynbrasa – interpretacja
Tytuł utworu budzi skojarzenia z poezją żałobną. Zgodnie z tradycją literacką zadaniem tego typu tekstu powinno być posumowanie życia osoby, która odeszła, i ukazanie jej wielkości.
Aleksandra Smusz
Przesłanie Pana Cogito – interpretacja
Tytułowy bohater utworu to główna postać wydanego w 1974 roku tomu Pan Cogito. Przesłanie Pana Cogito umieszczone jest na końcu tego zbioru i stanowi podsumowanie jego zawartości ideowej. Inspiracją dla Herberta do napisania tego utworu był najprawdopodobniej liryk Prawda Adama Zagajewskiego.
Nike, która się waha – interpretacja
Tytułowa Nike to piękna i dumna grecka bogini zwycięstwa. W rzeźbach przedstawiana jest jako młoda kobieta ze skrzydłami i gałązką oliwną w dłoni, w geście wezwania do walki. Jej postać często zdobi pomniki upamiętniające bitwy. Są one wzorowane na starożytnym posągu Nike z Samotraki (dziś stojącym w paryskim Luwrze).
Apollo i Marsjasz – interpretacja
W wierszu Apollo i Marsjasz Herbert odwołuje się do mitu, w którym mowa jest o pojedynku wymienionych w tytule bohaterów. Apollo, patron artystów mistrzowsko grał na cytrze. Według Mitologii Jana Parandowskiego pewnego razu wdał się w rywalizację z prostym człowiekiem, flecistą Marsjaszem.
Zbigniew Herbert – biografia i główne cechy poezji
Zbigniew Herbert (1924-1998) – jeden z najwybitniejszych polskich poetów XX wieku, eseista, dramaturg. Urodził się we Lwowie.
O zachowaniu się przy stole (O chlebowym stole) – interpretacja
Autorstwo wiersza O zachowaniu się przy stole, funkcjonującego również pod tytułem O chlebowym stole, przypisuje się Przecławiowi Słocie.
Mikołaj Sęp Szarzyński – poeta współczesny
Mikołaja Sępa Szarzyńskiego czytamy w dzisiejszych czasach chętnie i często, a nawet z dużą – jak na staropolskiego poetę – atencją. Szukając przyczyn jego „powodzenia” wśród współczesnych czytelników, trzeba zwrócić uwagę na podobieństwo jego poezji do wzorców oraz wymagań stawianym artystom w naszych czasach. Ciekawie na ten temat wypowiada się Gruchała, toteż poświęćmy nieco więcej miejsca jego opinii:
Synkretyczny indywidualista. Bohater liryczny Mikołaja Sępa Szarzyńskiego
Jeśli osiągnięciem w poezji polskiego renesansu było skonstruowanie i wyodrębnienie samodzielnego podmiotu lirycznego, to Sęp doprowadził to do mistrzowskiej skrajności[1]. U Kochanowskiego poetyckie „ja” jest zdystansowane wobec przedstawionego świata, a liryka bezpośrednia przypomina pośrednią.
Wpływ konwersji na twórczość Mikołaja Sępa Szarzyńskiego
Droga ideowo-religijna Sępa była w dużej mierze typowa dla wielu przedstawicieli jego czasów. Żył on w epoce reformacji i kontrreformacji.
Wizja świata i człowieka w twórczości Mikołaja Sępa Szarzyńskiego
W poezji Mikołaja Sępa Szarzyńskiego funkcjonują dwie wzajemnie wykluczające się idee: świata, czyli wartości ziemskich, i Boga. Pragnienie doczesnych rozkoszy kłóci się w twórczości autora Sonetów z marzeniem o wiecznym szczęściu w obecności Stwórcy i zasłużeniu na Jego miłość.