Ilona KowalskaTadeusz Borowski to polski pisarz i poeta, urodzony w 1922 roku. Zasłynął opowiadaniami, w których opisywał rzeczywistość obozów koncentracyjnych, w których sam przebywał. Jego opowieści pokazują, w jaki sposób obozy koncentracyjne funkcjonowały i jak wyglądało codzienne życie w nich.
W Saragossie włada król Marsyl, który jest muzułmaninem. Cesarz Francji Karol Wielki jest chrześcijaninem, który najeżdża inne tereny, by tam nawrócić ludzi na chrześcijaństwo.
Marsyl tworzy plan, by udawać, że przechodzi na chrześcijaństwo. To jedyny warunek, by Karol przestał najeżdżać Hiszpanię.
„Odprawa posłów greckich” to utwór Jana Kochanowskiego z końca lat 70. XVI wieku. Jest to tragedia antyczna, która pierwszy raz została wystawiona na weselu Jana Zamoyskiego i Krystyny Radziwiłłówny, w którym brali udział także król i królowa.
Antenor opowiada o porwaniu Heleny przez Parysa. Helena jest żoną Menelaosa. Helena jest Greczynką, a Parys Trojańczykiem.
Parys próbuje nakłonić Antenora do bycia po swojej stronie, jednak mężczyzna się nie zgadza. Uważa, że przyjaciel zrobił źle, porywając Helenę. To grozi wojną.
„Pożegnanie z Marią” to opowiadanie Tadeusza Borowskiego z 1948 roku. Opowiada o losach młodzieży, która musi odnaleźć się w wojennych realiach.
Tadek z narzeczoną Marią rozmawiają o poezji. W drugim pokoju trwa przyjęcie z okazji ślubu Tomasza. Mężczyzna przychodzi do Tadka i jest niezadowolony, że chłopak nie ma wódki.
„Poeta” to wiersz Bolesława Leśmiana, który został wydany w 1936 roku w zbiorze wierszy „Napój cienisty”. Porusza problematykę znaczenia sztuki i poezji oraz roli, jaką poeta odgrywa w społeczeństwie.
„Bursztynowy ptaszek” to wiersz Tadeusza Różewicza z 1947 roku. Poeta opisał wszystkie etapy życia człowieka w sposób metaforyczny. W wierszu przedstawione są trzy ptaszki – bursztynowy, rubinowy i lazurowy – a każdy z nich symbolizuje inny czas w historii każdego człowieka.
„Wierna rzeka” to powieść Stefana Żeromskiego, która wydana została w 1912 roku. Akcja utworu dzieje się podczas powstania styczniowego. Podtytuł „klechda domowa” sugeruje, że autor opierał się na przekazach ludowych.
Do dworu w Niezdołach trafia ranny powstaniec – książę Józef Odrowąż. Opiekuje się nim kucharz Szczepan i Salomea Brynicka, której ojciec zarządza tym dworem. Dwór należy do państwa Rudeckich.
Przyjeżdżają rosyjscy żołnierze i przeszukują dwór. Zostają na noc i wyjeżdżają rano. Wracają po kilku godzinach.
