Ilona KowalskaDzisiejsze czasy są dość niespokojne. Obserwujemy walki toczące się za naszą wschodnią granicą, gdzie Ukraińcy chronią swój kraj i starają się bronić go przed atakami najeźdźcy. Mimo tego, że wojna toczy się tuż za naszą ścianą, my sami, na szczęście, nie wiemy, jak to jest znaleźć się w takiej sytuacji.
Marzenia są istotną częścią naszej egzystencji, nierzadko napędzając nas do dalszych działań. Są one naszymi potrzebami i pragnieniami, które nie zawsze realizujemy i zdarza nam się je lekceważyć, odkładając na dalszy plan w toku codziennych zajęć.
Od najdawniejszych czasów człowiek uwielbia podróżować. Chęć zwiedzenia nowych terenów i poznania nowych kultur jest w ludziach silniejsza, niż koczowanie w jednym miejscu. Nawet potencjalne niebezpieczeństwo nie jest w stanie odstraszyć człowieka, który opuszcza swoje miejsce zamieszkania i udaje się w nieznane.
W czasach średniowiecznych większość dzieł literackich została stworzona przez duchownych, ponieważ tylko oni potrafili czytać i pisać. Część twórczości, która powstawała w tamtych czasach, miała za zadanie edukować i przekazywać ideały, dlatego poeci i pisarze tworzyli bohaterów, którzy mogli być uważani za wzory do naśladowania. Jednym ze średniowiecznych wzorców osobowych był asceta, którego stawiano jako wzór do naśladowania. Wierzono, że jedynie asceci są w stanie osiągnąć zbawienie, a im bardziej człowiek zbliży się do stylu życia ascety, tym ma większe szanse na osiągnięcie wiecznego życia obok Boga.
Człowiek zawsze szukał Boga lub innej siły wyższej, by lepiej zrozumieć sens zjawisk, które wymykały się prostej logice. Te poszukiwania od wieków były ważnym motywem, poruszanym w literaturze, która przedstawiała punkt widzenia danej epoki i jej poglądy. Ludzie modlili się do Boga, błagali Go o łaski, ale często również się z Nim nie zgadzali, buntując się i odwracając. Więzi człowieka z Bogiem są niekiedy kruche, a relacje różnorodne. Dlatego artyści starali się pokazywać te kontakty z każdej strony i na różne sposoby ukazywać dążenie człowieka do Boga.
Franciszkanizm to nurt filozoficzny, który został zainicjowany przez świętego Franciszka z Asyżu w XIII wieku. Franciszek zachęcał do miłowania Boga w sposób radosny i życzliwy, miłując przyrodę i wszystkie istoty, które Bóg stworzył. Główne założenia nurtu franciszkańskiego związane były z pokornym i ubogim życiem, pomocą innym, troską o środowisko i zwierzęta oraz harmonią ze światem. W ten sposób, według świętego Franciszka, powinno miłować się Boga i wszelkie Jego stworzenie.
Całe średniowiecze zdominowane były przez religię katolicką, a księża, jak mało która grupa społeczna, mieli największy wpływ na ludzi dookoła siebie. Katolicyzm miał wpływ na wszystkie sfery życia. Średniowieczni Europejczycy gorliwie wierzyli w Boga, a całe ich życie podporządkowane było wierze, obrządkom religijnym i życiu zgodnie z naukami kościoła.
W literaturze średniowiecznej bardzo popularne były trzy wzorce osobowe – władcy, rycerza i ascety. Wzorcowy rycerz musiał mieć zbiór cech, które ówcześnie były pożądane przez obywateli i władców, a także wymagane przez innych rycerzy. Tylko w ten sposób mógł stać się wzorem dla innych. Rycerze starali się zrobić wszystko, by wyrobić w sobie cechy idealnego przedstawiciela swojego stanu.
Ars moriendi to jeden z najpopularniejszych motywów w średniowiecznej literaturze. Z łaciny oznacza „sztuka umierania” i jest częstym motywem literackim epoki wieków średnich. W czasach średniowiecznych uważano, że ars moriendi związane jest z sądem nad duszą zmarłego i decyzją, czy zostanie zbawiony, czy potępiony.
„Kamizelka” to nowela Bolesława Prusa, która została wydana w 1882 roku. Jest uznawana za arcydzieło polskiej nowelistyki. Opowiada o życiu niezbyt zamożnych mieszkańców Warszawy.