Adaś Niezgódka to jeden z głównych bohaterów powieści „Akademia Pana Kleksa” autorstwa Jana Brzechwy. Książka została wydana w 1946 roku i opowiada o historii uczniów tytułowej Akademii.
Charakterystyka Adasia Niezgódki
Adaś Niezgódka jest narratorem powieści. Ma dwanaście lat, a do Akademii uczęszcza od pół roku. Prowadzi pamiętnik, który codziennie uzupełnia. Dzięki dziennikowi wiemy, jak wygląda życie w szkole pana Kleksa.
Ma rude włosy. W młodości myślał, że ma „gliniane ręce”. Przed trafieniem do szkoły pana Kleksa był bardzo niezdarny i sprawiał rodzicom wiele kłopotów. Często spóźniał się na lekcje i upuszczał wszystko, co trzymał w dłoniach. Zawsze zapominał o pracach domowych i nigdy nie odrabiał ich na czas, co złościło nauczycieli. Uwielbia słodycze, a jego ulubiony sok ma smak malinowy.
Adaś to chłopiec, który trafia do Akademii dzięki zaproszeniu od Mateusza – uczonego szpaka, przyjaciela dyrektora Akademii. Tam poznaje nowych znajomych, którzy również uczęszczają na zajęcia do tej wyjątkowej placówki. Jego przyjaciółmi są sami chłopcy i wszyscy mają imiona na literę A, ponieważ tylko takich uczniów pan Kleks przyjmował do swojej szkoły.
W Akademii odpowiedzialny był za wyciskanie owoców i tworzenie sosów do obiadów. Robił to razem z innymi chłopcami o imieniu Adam. Po czasie staje się pomocnikiem pana Kleksa w kuchni, który najpierw mianuje go swoim czeladnikiem, a później wyznacza go na swojego następcę.
Adaś to wrażliwy młody chłopak, o dobrym sercu. Wzrusza go los dziewczynki z zapałkami, kiedy przenosi się do jej bajki na polecenie dyrektora szkoły. Nie może się powstrzymać od płaczu, kiedy widzi, jak zmarznięta próbuje sprzedawać zapałki przypadkowym przechodniom.
Stara się być dobrym przyjacielem, który troszczy się o swoich kolegów i zawsze o nich myśli. Z bajki o śpiącej królewnie i siedmiu braciach próbuje przynieść kolegom lody, które były elementem poczęstunku. Chowa je do kieszeni, jednak lody rozpuszczają się. Adasiowi nie jest przykro ze względu na ubrudzone spodnie, a ze względu na to, że jego przyjaciele nie będą mogli spróbować tych samych pyszności, co on.
Jest też lojalny i chce dobrze dla wszystkich swoich bliskich. Z trudem poszukuje guzika z czapki bogdychanów. Wie, że bez niego Mateusz nie będzie mógł wrócić do swojej codziennej postaci i na zawsze zostanie zniekształcony. Bardzo mu zależy, by szpak mógł normalnie funkcjonować, dlatego stara się ze wszystkich sił, by odzyskać ten guzik.
W Akademii Adaś przestaje być niezdarnym chłopcem. Staje się uważny i odpowiedzialny, a także sumienny. Można na nim polegać w każdej sprawie i sytuacji. Tymi cechami bardzo zjednuje sobie pana Kleksa, który obdarowuje go swoim zaufaniem. Dyrektor często wysyła chłopca do różnych bajek, by Adaś mógł coś z nich przynieść lub w nich zrobić na polecenie pana Kleksa. Dyrektor wie, że chłopiec zrobi wszystko, by dotrzymać słowa i spełnić powierzone zadanie.
Jest zaradny i odważny, potrafi przezwyciężyć każdą trudność, która go spotka. Nie boi się trudnych sytuacji, stara się im sprostać. Nie poddaje się w momentach, kiedy nie wie, co zrobić. Myśli nad rozwiązaniami i stara się nie podejmować decyzji pod wpływem emocji.
Marzy, by dostać piegi za dobre sprawowanie i dobre odpowiedzi w nauce. Długo nie może tego osiągnąć, jednak w końcu mu się to udaje. Później często dostaje piegi od pana Kleksa.
Adaś jest postacią bardzo przyjazną i sympatyczną, łatwo go polubić. W Akademii mężnieje i staje się lepszym człowiekiem, który rozwija swoje umiejętności.