Wszyscy mamy jakieś cele,niektórzy bardzo przyziemne, inni szalenie ambitne. Rzadko kto jednak potrafi dążyć do wyznaczonych sobie celów i zamierzeń z determinacją i konsekwencją, gwarantującą powodzenie. Często brakuje nam właśnie motywacji, umiejętności robienia małych kroków, a nie rzucania się od razu na wielkie rzeczy. Przez brak szybkich rezultatów wielu ludzi się po prostu zbyt szybko zniechęca, nieraz będąc już naprawdę o krok od osiągnięcia sukcesu. Co jest więc potrzebne, żeby nie przegrać? Jakie cechy charakteru są decydujące jeśli chodzi o jak największe prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu. Pewnych odpowiedzi na powyższe pytania może udzielić nam najwyższej klasy polska literatura i jej bohaterowie.
Głównego bohatera Lalki Bolesława Prusa Stanisława Wokulskiego, można by ze spokojnym sumieniem nazwać człowiekiem sukcesu. Udawało mu się bowiem właściwie wszystko, co zamierzył i zaplanował. Nawet nie do końca jest tu właściwe sformułowanie „udawało mu się”, ponieważ zakłada ono pewną dozę przypadku. W życiorysie Wokulskiego przypadków nie było. Była za to ciężka praca, determinacja i systematyczność, które bardzo szybko zaczęły dawać efekty. Wokulski w młodości marzył o pójściu na studia, czego jednak nie mogła mu zagwarantować uboga rodzina. Młodzieniec więc po skończeniu szkoły zatrudnił się w winiarni, a uczył się do egzaminów wieczorami i nocami. W ten sposób jednocześnie zdobywał wiedzę i potrzebne na studia pieniądze. Znosił nie tylko stres i potworne zmęczenie, lecz także drwiny zawistnych i zazdrosnych kolegów, którzy nie mieli takich ambicji jak on i chcieli zniszczyć również jego marzenia, by samemu czuć się bardziej komfortowo.
Wokulski jednak dostał się na studia, które przerwane zostały akurat przez wybuch powstania listopadowego. Bohater wziął w nim udział, za co został skazany na zesłanie. Pobyt na Syberii jednak nie złamał go, jak by się można spodziewać. Mężczyzny wrócił zahartowany i jeszcze bardziej zmotywowany, by jak najszybciej odpracować stracone lata, a w przyszłych poczynaniach biznesowych wykorzystywał nawet znajomości zadzierzgnięte na zesłaniu. Zatrudnił się w sklepie galanteryjnym który po śmierci właściciela przejął i jeszcze bardziej poprawił jego obrót. Później dorobił się prawdziwej fortuny na handlu bronią na wojnie i w zasadzie jedynym celem,którego nie był w stanie spełnić, była miłość do Izabeli Łęckiej, czyli sytuacja, w której w grę wchodziły nieprzewidywalne uczucia drugiej osoby. Wokulskiemu jednak zawsze sprzyjała ciężka praca, systematyka, samodyscyplina oraz nie dawanie za wygraną, mimo że niewiele życiowych czynników sprzyjało mu od początku jego ścieżki.
Jeśli chodzi o determinację i wytrwałość, to wspomnieć by należało, jedną z najbardziej archetypicznych postaci w naszym kręgu kulturowym, czyli legendarnego króla Odysa, wielkiego żołnierza, stratega i podróżnika, uczestnika słynnej wojny trojańskiej, który naraził się na gniew boga Posejdona, przez co do ukochanej Itaki, której był władcą, wracał aż przez dziesięć lat. Odys jednak wziął sobie za cel, że powróci do domu za wszelką cenę i nie ustawał w wysiłkach, by to osiągnąć, mimo że jego wrogiem był jeden olimpijskich bogów i można by się było spodziewać, że przeciwko niemu nie ma żadnych sposobów. Sposobem okazała się jednak wytrwałość i ciągła pamięć o ukochanej żonie Penelopie oraz synu, Telemachu, którzy czekali na niego w ojczyźnie. W końcu Odysowi udało się wrócić do Itaki, choć nie był to koniec jego walki, musiał się jeszcze zmierzyć z zalotnikami swojej żony, którzy mieli chrapkę na jego tron. Ostatecznie jednak Odysowi udało się odzyskać władzę, dom i rodzinę.
Odpowiadając na pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy, można odpowiedzieć, że dotarcie do celu najbardziej ułatwiają takie cechy jak wytrwałość, konsekwencja i nie zbaczanie z raz obranej drogi pod żadnym pozorem. Literatura pokazuje nam, że jeśli te warunki zostaną spełnione, to żadne przeciwności nie będą w stanie sprawić, że nie osiągniemy celu, który sobie założyliśmy.