Różne dzieła na przestrzeni wieków uwzględniały istnienie świata metafizycznego, nadprzyrodzonego, który ma wpływ na świat realny. Najwięksi pisarze nowożytni umieszczali w swoich dziełach postacie fantastyczne, które miały określoną rolę do spełnienia. Zmieniały one interpretacje całych dzieł i otwierały umysły odbiorców na świat emocji, intuicji, instynktów, niekiedy nawet magii.
Makbet Williama Szekspira to jeden z najsłynniejszych i najbardziej legendarnych dramatów świata. Opowiada o rycerzu idealnym, w którym pewnego razu bierze górę chorobliwa ambicja i zmienia go potwora, królobójcę i tyrana. Wszystko zaczęło się zaś od tajemniczej przepowiedni, którą Makbet usłyszał od trzech wiedźm na wrzosowisku, wracając z kolejnej zwycięskiej bitwy. Napotyka wiedźmy, które przepowiadają mu, że zasiądzie na tronie w swoim kraju.
Dotąd skromny i pokorny Makbet był ulubionym rycerzem swojego króla. Teraz jednak nagle jego małżonka zaczyna nastawać, by wziął los w swoje ręce. Makbet zabija króla, a także dopuszcza się kolejnych zabójstw, oszustw i manipulacji, by wreszcie zdobyć koronę. Jednak wówczas już państwo jego jest ruiną, w wyniku działań państwa Makbetów.
Ostatecznie oboje płacą na swoje postępowanie obłędem i życiem. Wszystko zaś za sprawą przepowiedni trzech wiedźm z wrzosowiska, czyli właśnie postaci fantastycznych. Kto wie czy doszłoby o tragedii, gdyby nie ich przepowiednia. Rozbudziła ona co prawda demony, które Makbet i jego żona musieli nosić w swoich sercach, ale kto wie, czy bez tego zapalnika nie pozostałyby one uśpione do końca ich dni.
Postacie fantastyczne odgrywają bardzo dużą i ważną rolę również w Weselu Stanisława Wyspiańskiego. Duchy osób dawno zmarłych lub takich, które istnieją jedynie w legendach, pojawiają się na bronowickiej uroczystości za sprawą Chochoła, który zsyła czar ze względu na wyproszenie go z wesela. postaci te wchodzą w dialog z weselnikami i namawiają ich do zgody pomiędzy chłopstwem a inteligencją lub też jątrzą przeciwko niej.
Wernyhora wyznacza Gospodarzowi zadanie – wywołanie powstania chłopskiego i daje mu Złoty Róg. Ten jednak zostaje zgubiony przez beztroskiego Jaśka. Cała inicjatywa spełza więc na niczym przez fakt, że nikt nie chce wziąć na siebie odpowiedzialności. Postacie fantastyczne są dla bohaterów lustrem, w którym mogą się przejrzeć i zobaczyć, jacy są naprawdę. To niekiedy niełatwe do przełknięcia, gdyż prawda o narodzie polskim w tamtym czasie była gorzka.
Wyspiański przez wprowadzenie do swojego dzieła zjawisk i postaci nadprzyrodzonych próbował uświadomić odbiorcom w dwójnasób, w jak bardzo krytycznym punkcie znalazł się naród polski. Nawet siły wyższe nie są go bowiem w stanie zmobilizować do walki o wolność.
Świat nadprzyrodzony w literaturze potrafi odbić naszą rzeczywistość w krzywym zwierciadle tak, byśmy uświadomili sobie, jak z obiektywnego punktu widzenia wygląda nasz świat i nasze życie. Dzięki temu mamy okazję do zmiany tego, co jest nieprawidłowe i do rozwoju, bez którego nie ma życia.