Bema pamięci żałobny rapsod – interpretacja

Wiersz ten należy do charakterystycznego w twórczości Norwida nurtu utworów poświęconych wybitnym ludziom. Bema pamięci żałobny-rapsod opatrzony jest łacińskim mottem z Żywotów sławnych mężów Korneliusza Neposa. Zawiera ono słowa słynnego wodza kartagińskiego, Hannibala, w których to przysięgał on, że nigdy nie podda się w walce z Rzymianami. W tłumaczeniu na język polski brzmią one następująco:

Cyprian Kamil Norwid – biografia

Cyprian Kamil Norwid (ur. w 1821 w Laskowie-Głuchach k. Warszawy, zm. w 1883 r. w Paryżu) – poeta, prozaik, dramaturg, rzeźbiarz, malarz, filozof. Uważany jest za czwartego, obok Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego, polskiego wieszcza narodowego.

Żołnierz – interpretacja

Bolesław Leśmian to polski literat, który tworzył w czasach dwudziestolecia wojennego. Jego dorobek artystyczny charakteryzowało nowatorskie podejście, liczne neologizmy oraz nawiązania do egzystencjalizmu czy motywów folklorystycznych. Wiersz Żołnierz wchodzi w skład tomu Łąka, który wydany został w 1920 roku. Utwór należy do podzbioru Pieśni kalekujące i opowiada historię wojaka, który wraca do rodzinnego domu, lecz nie spotyka się z entuzjastycznym powitaniem.

Zaloty – interpretacja

Słynny tom poezji Łąka dzieli się na mniejsze podzbiory – jednym z nich jest cykl Pieśni kalekujące, w skład którego wchodzi utwór Zaloty, otwierający serię wierszy poruszających tematykę ludzkiej niepełnosprawności, ale też siły człowieka zmagającego się z ułomnościami. Autorem dzieła jest Bolesław Leśmian, innowacyjny autor tworzący w okresie dwudziestolecia międzywojennego, który przez cały czas działalności unikał identyfikowania się z jakąkolwiek zorganizowaną grupą literacką.

Urszula Kochanowska – interpretacja

Urszula Kochanowska Leśmiana pochodzi z tomu Napój cienisty (1936) i należy do cyklu pt. Postacie, którego bohaterami są różne osobliwe, najczęściej nadprzyrodzone istoty. Utwór jest balladą, o czym świadczą takie cechy, jak np. eksponowanie niezwykłych i dramatycznych wydarzeń, szkicowość fabuły (choć w tym przypadku nie jest to ballada ludowa).