Non omnis moriar – interpretacja

Wiersz znany powszechnie pod nazwą Non omnis moriar, w rzeczywistości nie posiada tytułu, dlatego też identyfikuje się go pod tym in­ci­pi­tem. Opublikowany został w roku 1942, a jego autorką jest Zuzanna Ginczanka – polska poetka, w 1944 roku pojmana i rozstrzelana przez nazistów. Omawiany utwór porusza kwestie tragicznych losów osób narodowości żydowskiej podczas II Wojny Światowej – sama autorka była właśnie tego pochodzenia.

Lament świętokrzyski – interpretacja

Utwór ten powstał w XV wieku. Jego autor pozostał anonimowy. Tekst odnaleziono wśród tzw. Pieśni łysogórskich w rękopisach znajdujących się w klasztorze benedyktyńskim na Łysej Górze. Być może jest fragmentem niezachowanego do dziś dramatu pasyjnego.

Po­dzię­ko­wa­nie za ze­ga­rek wzię­ty z rąk J. K. Mo­ści – interpretacja

Adam Naruszewicz był polskim oświeceniowym poetą, urodzonym w roku 1733, a także tłumaczem, historykiem oraz dramatopisarzem. Jego twórczość łączyła typowy dla epoki zachwyt nad rozwojem oraz pełniła funkcje edukacyjne. Był on autorem wiersza Po­dzię­ko­wa­nie za ze­ga­rek wzię­ty z rąk J. K. Mo­ści, który opublikowany został prawdopodobnie około 1774 roku. Dziękczynny utwór jest zaczątkiem do refleksji na temat relatywności mijającego czasu.

Balon – interpretacja wiersza

Adam Naruszewicz nazywany był ojcem klasycyzmu w Polsce, tworzył w okresie oświecenia, a poza literaturą zajmował się także historią czy tłumaczeniami, był też biskupem. Jego wiersz, Balon z roku 1798, stanowi pochwałę ludzkiego umysłu oraz gwałtownie postępującego rozwoju naukowego – zainspirowany został lotem nad Warszawą, który odbył się z wykorzystaniem tytułowego balonu. Opublikowany anonimowo utwór częściowo odnosi się także do kwestii politycznych.

Cnota grunt wszystkiemu – interpretacja

Daniel Naborowski był reprezentantem polskiej poezji barokowej, a poza literaturą zajmował się między innymi dyplomacją i tłumaczeniami, był także marszałkiem oraz sędzią. W swojej twórczości łączył zachwyt nad ludzkim rozsądkiem, a jednocześnie wyrażał ulotność świata oraz dóbr materialnych. W podobnym nurcie, wiążącym renesans z barokiem, powstał wiersz Cnota grunt wszystkiemu, który w metafizyczny sposób odnosi się do wartości duchowych.