Sielanka to jeden z najpopularniejszych gatunków literackich, które spotkać można było w twórczości artystów epoki oświecenia. Lubili oni przedstawiać arkadyjskie pejzaże, sceny i historię – najczęściej odbywające się w pięknej scenerii, która podkreślała harmonię życia człowieka z naturą.
Żeńcy Szymona Szymonowica to typowy przykład satyry. Była ona bardzo popularnym gatunkiem literackim w oświeceniu, w którym ludzie bardzo cenili tematykę społeczną, ujętą jednak w intelektualne i artystyczne ramy.
Twoja historia, którą opisałeś w Akademii Pana Kleksa, wciągnęła mnie od pierwszych słów. Przygody, opisywane z pasją i życiem, sprawiły, że poczułam potrzebę nawiązania z Tobą kontaktu. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam Ci w codziennych obowiązkach, ale bardzo chętnie bym Cię poznała.
Pewnego dnia do Akademii zawitał człowiek, którego wcześniej tam nie było. Miał na sobie szeroki kaftan z aksamitu, spodnie również z tego materiału i kapelusz, przystrojony piórkiem. Rozejrzał się po pomieszczeniu i poprosił, by poprowadzić go prosto do pana Kleksa. Tam gość odbył bardzo długą rozmowę z dyrektorem Akademii.
W pewien letni poranek pan Kleks krzątał się po swoim pokoju i wyraźnie czegoś szukał. Poruszony przeszukiwał wszystkie szafki i szuflady, nie mogąc znaleźć zapałek. Dyrektor Akademii był bardzo zawiedziony faktem, że skończyły mu się one akurat teraz. Posłał więc po Adasia, którego uznał za najlepszą osobę do pomocy.
Rany Julek! O tym, jak Julian Tuwim został poetą Agnieszki Frączek to wyjątkowa opowieść dokumentalna o narodzinach, dzieciństwie i wczesnej młodości Juliana Tuwima, jednego z najwybitniejszych poetów polskich XX wieku. To opowieść, która zdradza kulisy młodzieńczych przygód i zainteresowań poety oraz sposoby, jakimi rozwijał swoją wrażliwość i talent. To lektura, która potrafi zainteresować historią literatury nawet najmłodszych, a także przypomnieć starszym czytelnikom historię jednego ze skamandrytów.
Julian Tuwim przychodzi na świat. Mama Adela czyta Julkowi poezję od wczesnych miesięcy jego życia. Rodzice wróżą dziecku przyszłość lekarską albo adwokacką. Mały Julek rozwija się harmonijnie i ma mnóstwo zainteresowań. Julek doprowadza do eksplozji na schodach swojej kamienicy.
„Akademia Pana Kleksa” to powieść Jana Brzechwy, która została wydana w 1946 roku. Opowiada o losach grupy chłopców, którzy uczą się w tytułowej Akademii. Dyrektor placówki jest zwariowanym mężczyzną, który do swojej szkoły przyjmuje jedynie chłopców, których imiona rozpoczynają się na literę „A”. Głównym bohaterem i narratorem jest Adaś Niezgódka, dzięki któremu dowiadujemy się, jak wyglądało życie w Akademii.
Adaś Niezgódka z „Akademii Pana Kleksa” Jana Brzechwy przeżywał w tytułowej szkole wiele przygód. Pan Kleks pozwalał mu podróżować między bajkami, by chłopiec załatwiał różne sprawunki. Jednak pewnego razu Adaś, zafascynowany tym, że jego nauczyciel potrafi unosić się w powietrzu, sam zaczął lewitować.
Tristan i Izolda pozostają po słynnej dwójce z Werony drugą najsłynniejszą parą kochanków. Historia ich tragicznej miłości chwyta za serce już o ponad dziesięciu wieków. Rodzi przy tym ważne pytanie: czy możliwe było szczęśliwe zakończenie miłości Tristana i Izoldy? Niestety, wiele wskazuje na negatywną odpowiedź.