Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – biografia
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (ur. w 1891 r. w Krakowie, zm. w 1945 r. w Manchesterze) – poetka i dramatopisarka dwudziestolecia międzywojenngo.
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (ur. w 1891 r. w Krakowie, zm. w 1945 r. w Manchesterze) – poetka i dramatopisarka dwudziestolecia międzywojenngo.
Przez pierwsze dziesięć lat pracy twórczej Konopnicka stała się uznaną poetką. Trzeba jednak pamiętać, że pisarka poza liryką dała się poznać także jako dramatopisarka (Z przeszłości, 1881) oraz autorka poematu Imagina (ogłaszany częściami od 1886 roku, wydany jako całość w 1913 roku). W swej twórczości Konopnicka ulegała inspiracji romantyzmem (zarówno na poziomie światopoglądu jak i w poetyce), propagowała antyfeudalne i wolnomyślowe dążenia pozytywistyczne.
Maria Konopnicka (ur. 23 maja 1842 roku, zm. 8 października 1910 roku) – polska poetka, nowelistka, pisarka dla dzieci, krytyczka literacka, publicystka, tłumaczka. Swoje utwory sygnowała pseudonimami Marko, Jan Sawa, Jan Waręż. W Kaliszu upłynęło jej dzieciństwo i młodość. W latach 1855–1856 przebywała na pensji sakramentek w Warszawie, gdzie odbywała naukę. To właśnie tam nawiązała kontakt z Elizą Orzeszkową. W 1862 roku wyszła za mąż za ziemianina J. Konopnickiego, zamieszkała w majątku Bronów pod Łęczycą. W 1863 roku z mężem, narażonym na represje, wyjechała do Drezna. Powróciła do Polski rok później. Po sprzedaniu zrujnowanego Bronowa zamieszkała w dzierżawionym folwarczku Gusinie.
W poezji Leopolda Staffa uwagę zwracają następujące cechy:
Leopold Staff (ur. w 1878 r. we Lwowie, zm. w 1957 r. w Skarżysku-Kamiennej) – wybitny poeta, tłumacz, eseista. Nazywany jest poetą trzech epok: Młodej Polski, dwudziestolecia międzywojennego oraz współczesności. Zyskał miano jednego z najważniejszych przedstawicieli literatury polskiej XX wieku.
Krzysztof Kamil Baczyński (ps. Jan Bugaj, 1921-1944) był synem Stanisława Baczyńskiego, krytyka literackiego, publicysty, żołnierza Legionów Polskich, oficera Wojska Polskiego i Stefanii Zieleńczyk, nauczycielki oraz autorki podręczników i książek dla dzieci.
W początkowym okresie twórczości Gałczyńskiego widać inspirację poetami z grupy Skamandra. Trzeba jednak zauważyć, że od samego początku wyłania się niepowtarzalny i charakterystyczny styl poety. Styl liryka można z jednej strony określić jako groteskowo-żartobliwy, z drugiej natomiast jako dekadencko-cygański. Co ciekawe, pisarski debiut Gałczyńskiego to powieść poetycka Porfirion Osiełek czyli Klub Świętokradców (1929). Utwór łączy w sobie elementy fantastyki oraz groteski.
Klemens Janicki (ur. 17 listopada 1516 r. w Januszkowie, zm. w 1543 r. najprawdopodobniej w Krakowie) – polski poeta okresu odrodzenia piszący w języku łacińskim.
Przyboś pisał pierwsze wiersze już w 1916 roku. Jednakże za właściwy debiut literacki uznawał druk wiersza Cieśle w „Skamandrze” w 1922 roku. Na początku drogi twórczej związał się z grupą negatywistów oraz z klubem „Dionizy” (którego był współzałożycielem). Jednakże bardzo szybko stał się głównym przedstawicielem Awangardy Krakowskiej. W latach 1926-1933 opublikował wiele artykułów polemicznych i programowych na łamach „Zwrotnicy” oraz „Linii”.
Julian Przyboś (ur. 1901, zm. 1970) – polski poeta i eseista. Urodził się w rodzinie chłopskiej. Uczęszczał do gimnazjum w Rzeszowie. Uchodził za szkolnego poetę i nadwornego recytatora. Założył Koło Artystyczno-Literackie, które potem przemieniło się w Klub Artystyczny „Dionizy”. W 1923 roku założył grupę negatywistów (razem z Józefem Edwardem Dutkiewiczem, Janem Brzękowskim, Janem Alfredem Szczepańskim).