Makbet

*syn Dunkana, następca tronu, *inteligentny, podejrzewa, że jego życie może znaleźć się w niebezpieczeństwie – wyjeżdża do Anglii,

*król Szkocji, *dobry monarcha,

*dowódca wojskowy, wsławił się podczas bitwy z Norwegami w okolicy Forres, *ojciec Fleance’a,

*inteligentna, *fałszywa i obłudna,

Tan Kawdoru jest postacią, której nie można poddać jednoznacznej ocenie. Początkowo wzdryga się na myśl o zamordowaniu władcy. Dręczą go wyrzuty sumienia i rozterki natury moralno-etycznej. Nie można też zapomnieć, że podczas bitwy pod Forres Makbet jawi się jako wierny, odważny i oddany rycerz. Niestety niepochamowana ambicja oraz splot pewnych wydarzeń doprowadzają go do wejścia na ścieżkę zła.

dowódca wojskowy, tan Glamis, tan Kawdoru,

Wojska szkockie prowadzą wojnę z Norwegami. W bitwie bardzo zasłużył się Makbet oraz jego przyjaciel Banko. Powracającym z pola bitwy oficerom ukazują się trzy wiedźmy. Przepowiadają Makbetowi, że zostanie tanem Kawdoru, natomiast dzieci Banka będą przyszłymi królami Szkocji. Za swoje męstwo Makbet zostaje okrzyknięty tanem Kawdoru. W obliczu spełnienia się części przepowiedni, nachodzą go myśli o zabójstwie króla. Chce tego dokonać, gdy Dunkan będzie nocował w jego zamku.

1. Rozmowa Czarownic.

Akcja Makbeta rozgrywa się w XI wieku w Szkocji (w jednej ze scen w Anglii). Biorąc pod uwagę źródła historyczne, można przyjąć, że opisane wydarzenia rozpoczynają się około roku 1040. Wtedy to doszło do autentycznego morderstwa króla Dunkana przez jego generała Makbeta. Według Kroniki Szkocji, Anglii i Irlandii, w 1057 roku ginie nikczemny Makbet, zabity przez Malkolma (w sztuce Szekspira oprawcą Makbeta jest Makduf). Z przedstawionych danych wynika, że akcja Makbeta obejmować miałaby aż siedemnaście lat. Trzeba jednak pamiętać, że Szekspir nie trzymał się faktów historycznych, a historycznie autentyczne morderstwo Dunkana uczynił tylko osią dla swojej sztuki.