Sąd Ozyrysa – plan wydarzeń
Egipski minister Psunabudes umiera i staje przed obliczem Ozyrysa.
O jego duszę kłócą się Głupota i Niegodziwość, a żadna z nich nie jest w stanie przekonać Ozyrysa do swoich racji.
Egipski minister Psunabudes umiera i staje przed obliczem Ozyrysa.
O jego duszę kłócą się Głupota i Niegodziwość, a żadna z nich nie jest w stanie przekonać Ozyrysa do swoich racji.
„Bajka o rybaku i złotej rybce” to bajka Aleksandra Puszkina, napisana w 1883 roku. Opowiada historię rybaka, który łowi rybkę, spełniającą życzenia.
1. Nad brzegiem morza mieszka młode małżeństwo. Są ubodzy. Mąż jest rybakiem, patrzy optymistycznie na życie. Żona narzeka i płacze nad swoją biedą.
„Legenda o Janie i Cecylii” to fragment utworu „Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej. Powieść została wydana w 1888 roku. Legenda jest opowieścią o miłości dwojga ludzi. Para, mimo przeciwnościom losu i niechęci otoczenia, postanawia być ze sobą.
1. Jan i Cecylia to młodzi, zakochani w sobie ludzie. Ich związek nie podoba się rodzinom. Młodzi nie dostają zgody na małżeństwo, ponieważ pochodzą z różnych stanów społecznych. Jan jest prostym chłopem ze wsi, Cecylia wywodzi się z zamożnej, kulturalnej, wysoko postawionej rodziny.
„Grzechy dzieciństwa” to opowiadanie Bolesława Prusa, wydane w 1883 roku w „Kurierze Warszawskim”. Opowiada historię Kazia Leśniewskiego, niesfornego chłopca, który, pod wpływem różnych wydarzeń z młodzieńczego życia, zmienia się w dojrzałego młodego mężczyznę.
Głównym bohaterem jest Kazio Leśniewski – urwis i łobuz. Ma siostrę Zosię, a jego ojciec pracuje u hrabiny.
Po podpaleniu obory, Kazio zostaje wysłany do szkoły. Nie uczy się, woli bawić się z kolegami.
„Rozdzióbią nas kruki, wrony” to nowela Stefana Żeromskiego, która składa się z trzech części. Utwór metaforycznie przedstawia powstanie styczniowe i jego upadek. Nowela została wydana w 1895 roku, pierwszy raz w zbiorze opowiadań o tym samym tytule. Tytuł nawiązuje do tekstu „Pieśni o żołnierzu tułaczu”.
1. Szymon Winrych, znany też jako Andrzej Borycki, wędruje do Nasielska. Wiezie na wozie broń dla oddziału powstańców.
„Proszę państwa do gazu” to opowiadanie Tadeusza Borowskiego, które pochodzi ze zbioru opowiadań „Pożegnanie z Marią”. Zbiór powstał w 1947 roku, a w jego skład w dziewięć opowiadań związanych z II wojną światową. „Proszę państwa do gazu” jest najpopularniejszym opowiadaniem autora.