Natalia DąbrowskaWiersz „Veto albo nie pozwalam” pochodzi ze zbioru Moralia i jest przykładem liryki patriotycznej – typowej w twórczości Potockiego. Moralia to zbiór, nad którym poeta pracował pod koniec swojego życia. Uważane są one za jeden z najwybitniejszych dzieł Potockiego.
Hamlet należy do dzieł niezwykle złożonych pod względem zarówno fabuły, jak i sposobu jej przedstawienia. Szekspir w tym dramacie ponownie zrywa ze sztywnymi założeniami i wyznacznikami tragedii antycznej, tworząc po raz kolejny inspirujące dzieło wynikające z poszukiwań artystycznych.
Satyra Pijaństwo pochodzi z 1779 roku. Utwór należy zaliczyć do satyry dialogowej – dwóch znajomych rozmawia. W gruncie rzeczy podczas swojej konwersacji zarysowują ciekawy obrazek obyczajowy. Wiadomo, że są sobie bliscy, ponieważ zwracają się do siebie per ty. Tym razem pod lupę wziął Krasicki jedną z największych przywar Sarmatów – pijaństwo (o czym bezpośrednio informuje już sam tytuł). Ciekawy jest sam pomysł utworu. Przez całą satyrę mężczyźni rozmawiają o szkodliwości nadużywania alkoholu. Jednak swoją opowieść podsumowują niespodziewanie:
Klaudiusz z Hamleta Williama Szekspira to główny czarny charakter słynnego dramatu. Jest to postać, która gromadzi w sobie wszystkie najgorsze cechy, jakie jesteśmy w stanie dzisiaj połączyć z zawodem polityka: jest przebiegły, dąży do celu po trupach, nie odczuwa wyrzutów sumienia i traktuje całe życie jak jedną wielką grę, w której liczy się tylko zwycięstwo bez względu na cenę.
Utwór „Sto pociech” pochodzi z tomu o tym samym tytule. W zbiorze wierszy Szymborska pochyla się nad dziwnością człowieka, rozmyśla nad jego życiem na Ziemi i związkiem ze wszechświatem. Poetka snuje rozważania na temat pozycji gatunku ludzkiego zarówno w historii rozwoju cywilizacji (poczynając od paleolitu) jak i w historii naturalnej (zaczynając od najprostszej komórki). Wątek ten zostanie potem rozwinięty i do końca wyeksploatowany w tomie następnym, Wołanie do Yeti.
Wiersz „Nic dwa razy” pochodzi z tomu o tym samym tytule. Jest to utwór, który podejmuje problematykę przemijania. Przemijanie – jak można dowiedzieć się z wiersza – towarzyszy człowiekowi od początku od końca, od pierwszych chwil życia aż do śmierci. Kategoria przemijania wkrada się w każdy aspekt naszego bytowania na Ziemi. Tym samym wyłania się z wiersza nierozerwalna triada: życie – miłość – przemijanie. Naczelną zasadą rządzącą wszechświatem okazuje się myśl sformułowana dawno temu przez antycznego myśliciela Heraklita: pantarhei – wszystko płynie:
Lilije to bardzo ważny utwór w twórczości Mickiewicza, będący swoistym końcowym etapem procesu zmierzania ku prostocie i naiwności. Wszystkie elementy ballady są ukierunkowane na łatwowierne odbieranie świata. Co ważne, ballada jest zakorzeniona w ludowości – świadczy o tym już samo wtrącenie przed tekstem właściwym pochodzące „z pieśni gminnej”. Mickiewicz odwołał się w swoim utworze do powszechnie znanej pieśni ludowej. Jak jednak przystało na wielkiego poetę, nie trzymał się on pierwowzoru kierując akcją dowolnie. Zaczerpnął tylko oś kompozycyjną z ludowej opowieści przekazywanej z ust do ust.
* przedstawiciele władzy totalitarnej,
* dążą do stworzenia społeczeństwa zautomatyzowanego, zmechanizowanego.
* Oleander Puzyrkiewicz, dawniej skazany przez Scurvego:
Jestem Oleander Puzyrkiewicz, któregoś pan skazał na dożywót, panie Scurvy. Alem gracko zniknął.
* ogolony, szerokie szczęki,
* przekupny,
* cyniczny,
* wiąże się z tą grupą, która obecnie ma władzę: