Polska noblistka i wybitna poetka, Wisława Szymborska, w wierszu „Wczesna godzina” porusza temat poranka jako cudu. Podmiot liryczny obserwuje przemianę z zewnątrz i choć prawdopodobnie zdaje sobie sprawę z naukowych powodów tego wydarzenia, zachwyca się nim. Zmiana barw staje się dla niego czymś niezwykłym, wartym opisania.
Utwór „Rehabilitacja” pochodzi z tomiku „Wołanie do Yeti”, wydanego w 1957 roku. Wiersz porusza problem manipulacji społeczeństwa przez władzę i podporządkowane jej media. Poetka nawołuje w wierszu o „rehabilitację” dobrego imienia zmarłych osób, niesłusznie uznanych przez społeczeństwo za zdrajców.
Wiersz „O śmierci bez przesady” został wydany w ramach tomu „Ludzie na moście” w 1986 roku. Autorka utworu – Wisława Szymborska – podejmuje polemikę na temat umierania, lecz robi to w sposób pozbawiony niepotrzebnego patosu. Personifikuje śmierć jako istotę nieidealną i zdecydowanie nieposiadającą wszechmocy. Wiersz, pomimo że porusza trudny temat, jest na swój sposób żartobliwy i lekki.
Upadek komunizmu oznaczał dla Polaków całkowitą metamorfozę społeczną i polityczną, co autorka w wierszu „Koniec i początek” porównuje do odbudowy kraju po wojnie. Rok 1989 staje się zatem zarówno końcem, jak i początkiem. Bardzo możliwe, że poetka nawiązuje w wierszu także do wojny na Bałkanach toczącej się w latach 90, którą nazywa „inną wojną”.
Wisława Szymborska w utworze „Możliwości” porusza temat wolności wyboru oraz możliwości, jakie niesie nam życie. Prostym językiem podkreśla jak ważne jest codzienne pielęgnowanie swojego systemu wartości. Pokazuje, że tylko poprzez codzienne dokonywanie wyborów, nawet tych najdrobniejszych, poznajemy samych siebie, uczymy się wyrabiać własne zdanie i dzielić się nim z innymi. „Możliwości” to współczesny list miłosny Szymborskiej do najbardziej wartościowego skarbu ludzkiego życia, czyli wolności.
Utwór „Schyłek wieku” autorstwa Wisławy Szymborskiej pochodzi z wydanego w 1986 roku tomu poezji „Ludzie na moście”. Wiersz nawiązuje swoim klimatem i tematyką do stylu dekadenckiego, pełen jest pesymizmu i gorzkich spostrzeżeń na temat kondycji świata i społeczeństwa pod koniec XX wieku.
Wiersz „Kilkunastoletnia” wszedł w skład jednego z ostatnich tomików poetyckich Wisławy Szymborskiej „Tutaj” wydanego w 2009 roku. To utwór o przemijaniu i o tym, jak bardzo z upływem czasu zmienia się człowiek.
Wisława Szymborska jest jedną z najsłynniejszych kobiecych przedstawicielek polskiej poezji, rozpoznawalną kraju oraz poza jego granicami. Poza liryką, zajmowała się też esejami, krytyką czy tłumaczeniami. Tworzyła głównie utwory stosunkowo krótkie oraz ascetyczne w swej formie, pozbawione patetycznego wydźwięku, niejednokrotnie ironiczne. Wiersz Utopia wywodzi się ze zbioru Wielka liczba, opublikowanego w 1976, ponownie wydany został w tomie Widok z ziarnkiem piasku.
Wisława Szymborska jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiej literatury. Ta poetka czasów współczesnych została w roku 1996 laureatką Nagrody Nobla, a poza liryką, zajmowała się także krytyką sztuki, esejami, felietonami oraz tłumaczeniami. Jest autorką wielu słynnych wierszy, między innymi pochodzącego z tomu Chwila, opublikowanego w 200 roku W zatrzęsieniu, który opisuje emocje oraz egzystencjalne przemyślenia kobiety.
Wisława Szymborska jest jedną z najsłynniejszych polskich poetek na przestrzeni epok, jej twórczość została w roku 1996 Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. Jest ona autorką wiersza Jarmark cudów, pochodzącego z opublikowanego w 1986 roku tomu Ludzie na moście. Omawiany utwór jest prezentacją świata jako zbioru rozlicznych cudów, zachęca odbiorców do przyjrzenia się otaczającej ich rzeczywistości oraz dostrzeżenia niezwykłych zdarzeń.