Między nami nic nie było – interpretacja
Wiersz „Między nami nic nie było” pochodzi z roku 1870 i jest przykładem liryki miłosnej.
Wiersz „Między nami nic nie było” pochodzi z roku 1870 i jest przykładem liryki miłosnej.
Utwór „Do młodych” pochodzi z roku 1880. Jest on spójny z historiozoficzną koncepcją dziejów Asnyka.
Adam Asnyk (ur. 11 września 1838 roku, zm. 2 sierpnia 1897 roku) – polski poeta, kryptonim El…y, pseudonim Jan Stożek.
W poezji Asnyka odzwierciedla się świadomość pokolenia, które żyło w cieniu upadku powstania styczniowego.
Utwór Jerzego Lieberta o incipicie „Uczę się ciebie, człowieku” został wydany pośmiertnie w tomiku „Kołysanka Jodłowa” w 1932 roku. Poeta wyraża swoje zainteresowanie skomplikowaną, ludzką naturą. Ta tematyka często powracała w jego twórczości, obok motywów religijnych.
W przedstawionym tekście „Dramat i przestrzeń” Jana Błońskiego podjęta została skomplikowana problematyka wyodrębnienia i charakterystyki „przestrzeni dramatu”. Autor zauważa tam, że należy różnicować ją od „przestrzeni teatralnej” czy też „scenicznej” gdyż w odróżnieniu od dwóch wspomnianych przestrzeń dramatu jest tożsama z danym utworem literackim nie zaś miejscem czy nawet sposobem jego przedstawienia. Informuje ona czytelnika iż poza widzianym na scenie kawałkiem świata przedstawionego istnieje również jego pozostały fragment, który wpływa, między innymi, na losy bohaterów dramatu. Jego odbiór zaś jest ściśle uzależniony od nastawienia i wiedzy odbiorcy (widza). Rozważania i wnioski Jana Błońskiego są tożsame z moimi odczuciami względem tego typu dzieł literackich.
Beata Obertyńska to polska poetka dwudziestolecia międzywojennego, autorka kilku zbiorów wierszy, która nigdy nie związała się na stałe z żadną grupą literacką. Jej twórczość charakteryzował osobisty charakter, zbliżony do personalnego wyznania. Obertyńska jest autorką wiersza Strych, w którym porusza kwestie związane z ludzką pamięcią oraz jej zawodną naturą, która z czasem zaciera wspomnienia człowieka, a tym samym jego tożsamość.
Wiersz znany powszechnie pod nazwą Non omnis moriar, w rzeczywistości nie posiada tytułu, dlatego też identyfikuje się go pod tym incipitem. Opublikowany został w roku 1942, a jego autorką jest Zuzanna Ginczanka – polska poetka, w 1944 roku pojmana i rozstrzelana przez nazistów. Omawiany utwór porusza kwestie tragicznych losów osób narodowości żydowskiej podczas II Wojny Światowej – sama autorka była właśnie tego pochodzenia.
Utwór ten powstał w XV wieku. Jego autor pozostał anonimowy. Tekst odnaleziono wśród tzw. Pieśni łysogórskich w rękopisach znajdujących się w klasztorze benedyktyńskim na Łysej Górze. Być może jest fragmentem niezachowanego do dziś dramatu pasyjnego.
Adam Naruszewicz był polskim oświeceniowym poetą, urodzonym w roku 1733, a także tłumaczem, historykiem oraz dramatopisarzem. Jego twórczość łączyła typowy dla epoki zachwyt nad rozwojem oraz pełniła funkcje edukacyjne. Był on autorem wiersza Podziękowanie za zegarek wzięty z rąk J. K. Mości, który opublikowany został prawdopodobnie około 1774 roku. Dziękczynny utwór jest zaczątkiem do refleksji na temat relatywności mijającego czasu.