Świętoszek – informacje wstępne, okoliczności powstania

Świętoszek został wystawiony na scenie po raz pierwszy 12 maja 1664 roku jako uroczystość towarzysząca otwarciu pałacu oraz ogrodów w Wersalu. Król Francji Ludwik XIV przyjął tę sztukę z entuzjazmem, jednakże przedstawiciele władz kościelnych z biskupem Paryża na czele byli nią oburzeni.

Obyczaje w czasach Moliera

Molier żył i tworzył w przełomowym dla Francji i Europy XVII wieku. Był to czas walki o „rząd dusz” potężnego wówczas Kościoła katolickiego, zagrożonego jednak postępem reformacji. Instytucja ta była wówczas wyrocznią w sprawach obyczajowych.

Oniryzm – definicja, cechy, twórcy

Oniryzm starał się tworzyć literaturę na podobieństwo marzenia sennego. Czy był to sen przyjemny, czy groteskowy koszmar, oniryzm się nim inspirował. Zafascynowani psychoanalizą, twórcy oniryczni widzieli w marzeniu sennym możliwość zerwania z logiką i prawami rzeczywistości, które krępowały człowieka. Dlatego też łamali w swoich dziełach ciągłość fabularną, a prawdę ukrywali za fantastycznym symbolizmem.

Werteryzm – definicja, cechy, twórcy

Na początku epoki romantyzmu Johann Wolfgang von Goethe stworzył pewien model literacki, który następnie zaczął przenikać do postaw życiowych młodych ludzi tamtych czasów. Werteryzm, bo o nim mowa, miał bardzo duży wpływ na kształtujący się wtedy romantyzm. Związany jest też z powstaniem bohatera werterycznego – jednego z archetypów postaci literackich.

Prośba o wyspy szczęśliwe – interpretacja

Konstanty Ildefons Gałczyński był polskim poetą tworzącym w epoce współczesnej. Zasłynął głównie dzięki swoim pełnym kontrastów dziełom, a także dzięki twórczości o charakterze satyrycznym, jak Teatrzyk Zielona Gęś. Jest on autorem m.in. utworu pod tytułem Prośba o wyspy szczęśliwe, który opublikowany został w roku 1930. Jest to wiersz intymny, o osobistym charakterze, skierowany do bliskiej osoby, którą podmiot liryczny darzy szczerym uczuciem.

Bajronizm – definicja, cechy, twórcy

Na kanwie życia oraz twórczości angielskiego arystokraty, Lorda Byrona, wytworzył się specyficzny trend w romantyzmie. Bajronizm, bo o nim mowa, cechowały skrajny indywidualizm i pogarda dla zastanych norm społecznych. Tworzeni w tym nurcie bohaterowie romantyczni to wyobcowane, wybitne jednostki o skłonnościach do kierowania się emocjami oraz mściwością.

Naturalizm w literaturze – definicja, przykłady, twórcy

Naturalizm jako prąd literacki starał się ukazać rzeczywistość determinowaną przez prawa przyrody. Człowiek stawał się dla naturalistów zwierzęciem, pchanym popędami i instynktem. Świat zaś przepełniony był brudem, brutalnością oraz rozkładem. Dzieła literackie utrzymane w tym duchu budził wiele kontrowersji w casach swojego wydania. Stawały się jednak początkiem ważnych dyskusji o kwestiach społecznych, szczególnie ludzkiej biedy i wyzysku.

W zatrzęsieniu – interpretacja

Wisława Szymborska jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci polskiej literatury. Ta poetka czasów współczesnych została w roku 1996 laureatką Nagrody Nobla, a poza liryką, zajmowała się także krytyką sztuki, esejami, felietonami oraz tłumaczeniami. Jest autorką wielu słynnych wierszy, między innymi pochodzącego z tomu Chwila, opublikowanego w 200 roku W zatrzęsieniu, który opisuje emocje oraz egzystencjalne przemyślenia kobiety.

Symbolizm w literaturze – definicja, przykłady, twórcy

Symbolizm narodził się we Francji, w latach 80. XIX wieku. Był szeroko rozumianym prądem artystycznym, wyrażanym m.in. poprzez literaturę, malarstwo i muzykę. W literaturze charakteryzował się odrzuceniem pojmowanej dosłownie rzeczywistości na rzecz symboli oraz metafizycznych alegorii. Skupiał się bardziej na świecie idei, wyrażając go poprzez niejednoznaczne parabole.