„Pani Bovary” to powieść Gustawa Flauberta, która opowiada o kobiecie zagubionej w otchłani własnych pragnień i namiętności, które w konfrontacji z rzeczywistością doprowadzają do upadku i wielu nieszczęść. Powieść licząca prawie dwieście lat, nadal pozostaje aktualna ze względu na zestaw uniwersalnych motywów literackich, jakie porusza.
Izabela Łęcka i Emma Bovary to bohaterki dwóch wielkich europejskich powieści realistycznych drugiej połowy XIX wieku – „Lalki” Bolesława Prusa i „Pani Bovary” Gustawa Flauberta. Obie te kobiety łączy postawa życiowa, która sprawia, że mogą być dla wielu osób niezrozumiałe i wzbudzać antypatię.
Emma Bovary to tytułowa bohaterka powieści Gustawa Flauberta, pt. „Pani Bovary”. To postać skomplikowana i niestandardowa. Na jej przykładzie możemy zobaczyć, jak katastrofalne skutki może nieść przesadna wiara w fikcję literacką i egzaltacja emocjonalno-uczuciowa. Model ten jest aktualny do dziś, co czyni z Emmy Bovary bohaterkę ponadczasową.
Emma Bovary, czyli główna bohaterka powieści autorstwa Gustawa Flauberta, pt. „Pani Bovary” to postać, którą zdecydowanie można określić jako definicję postawy romantycznej, w najprostszym tego pojęcia rozumieniu. Kobieta poddawała się fluktuacjom bardzo silnych emocji, które kierowały jej życiem, dużą wagę przywiązywała do miłości, co doprowadziło do jej stopniowej alienacji, a w końcu tragicznej samobójczej śmierci.
„Pani Bovary” autorstwa Gustava Flauberta to francuska powieść realistyczna, której fabuła skupia się na perypetiach młodego mieszczańskiego małżeństwa żyjącego na prowincji Francji w XIX wieku. Autor przestawił wielu bohaterów prezentujących przeróżne postawy wobec życia.
Karol Bovary z powieści Gustawa Flauberta jest postacią budzącą współczucie. Był człowiekiem zupełnie przeciętnym, ale uczciwie pracował na swój dobrobyt jako lekarz. Na jednej z wizyt spotkał Emmę, w której od razu się zakochał. Mężczyzna był zaślepiony miłością i nie widział wielu jej wad i tego, że po prostu do siebie nie pasują.
Emma Bovary prowadziła podwójne życie, co bardzo wpłynęło na los jej samej oraz jej najbliższych. Małżeństwo z Karolem Bovary nie było dla niej przeszkodą, żeby wdawać się w kolejne relacje z innymi mężczyznami, a później także w romanse.
Do spotkania Karola Bovary i jego przyszłej żony Emmy, głównej bohaterki powieści autorstwa Gustawa Flauberta, pt. „Pani Bovary”, doszło – jak często się to zdarza w historiach wielkich miłości – zupełnym przypadkiem. Młody Karol od niedawna był w małżeństwie z Heloizą, bogatą wdową i oboje osiedli w niewielkiej miejscowości Tostes, gdzie młodzieniec rozpoczął swoją pierwszą praktykę lekarską.
Karol Bovary rozpoczyna naukę.
Chłopiec nie radzi sobie w szkole i staje się pośmiewiskiem wśród rówieśników.
Młodzieniec nie zdaje za pierwszym razem do szkoły medycznej i z trudem udaje mu się to za drugim podejściem.
Karol kończy szkołę i zostaje lekarzem.
Matka Karola aranżuje jego małżeństwo z Heloizą Dubuc.
Młode małżeństwo przeprowadza się do Tostes.
Emma Bovary nie odnajdywała się w życiu małżeńskim, które niekiedy polega na bezpiecznej i spokojnej monotonii. Targały nią fantazję i namiętności, które wykraczały daleko poza codzienne spokojne współżycie. Te ambicje popchnęły ją do wielu zdrad i romansów pozamałżeńskich.