Piotr Kostrzewski

Andrzej Radek – charakterystyka

Andrzej Radek to jeden z bohaterów powieści Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego. Biedny syn dworskiego fornala dostaje szansę na edukację dzięki pomocy schorowanego guwernera, Antoniego Paluszkiewicza. Andrzej stanowi przykład bohatera, który swoją pracowitością jest w stanie wykorzystać możliwość, jaką uzyskuje dzięki życzliwości jednego człowieka. Pomimo trudności, jakie piętrzy przed nim świat pogrążony jeszcze w złogach po społeczeństwie feudalnym, Radek prze zdecydowanie do przodu i walczy o lepsze jutro.

Marcin Borowicz – charakterystyka

Marcin Borowicz to główny bohater powieści Stefana Żeromskiego Syzyfowe prace. Pochodzący ze zubożałej w wyniku powstania styczniowego szlachty chłopak, stanowi przykład trudnych dziejów polskiej młodzieży tamtego okresu. Doświadczony przez postępującą rusyfikację, początkowo ulega jej z powodów czysto koniunkturalnych.

Syzyfowe prace – motywy literackie

Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego to powieść osadzona w czasach tuż po powstaniu styczniowym, kiedy to wzmogła się rusyfikacja młodzieży. Autor przedstawia w swoim dziele historię młodego Marina Borowicza, która stanowi podstawę ukazania systemu wynaradawiania przez szkołę Polaków w tamtym okresie dziejowym.

Syzyfowe prace – bohaterowie

Powieść Stefana Żeromskiego Syzyfowe prace opowiada historię prób rusyfikacji młodzieży polskiej w zaborze rosyjskim. Sam tytuł nawiązuje przy tym do bezowocnej pracy mitologicznego Syzyfa – wysiłki zaborców idą bowiem na marne, a młode pokolenie garnie się do swoich narodowych korzeni. Pośród wielu postaci występujących na łamach powieści, możemy wyróżnić:

Rusyfikacja na przykładzie Syzyfowych prac

Syzyfowe prace Stefana Żeromskiego stanowią obraz nie tylko dorastania i tworzenia się narodowej tożsamości młodego człowieka okresu po powstaniu listopadowym. To przede wszystkim opis perfidii systemu rusyfikacji polskich uczniów przez carskiego zaborcę.

Z legend dawnego Egiptu – bohaterowie

Ramzes to ponad stuletni faraon, rządzący Egiptem. Jego panowanie odznaczało się twardą ręką i militarną dominacją nad wrogami. Ramzes był mocarzem o silnej woli, człowiekiem nieznoszącym sprzeciwu nawet w obliczu własnej śmierci. Nowela ukazuje go obłożnie chorego, gdy decyduje się zażyć prawdopodobnie śmiertelne lekarstwo i oddać władzę nad państwem w ręce swojego wnuka, Horusa.

Miłość czasem przynosi szczęście, a czasem cierpienie i rozczarowanie. Napisz rozprawkę, w której rozważysz jak miłość wpłynęła na postępowanie wybranych przez Ciebie bohaterów literackich. W argumentacji odwołaj się do Małego Księcia oraz innego utworu

Miłość jest budulcem wszystkiego. Najdziwniejszym elementem życia, stanowiącym zarazem jego cel i kwintesencję. O definicję miłości spierają się uczeni, filozofowie, mistycy. Wszyscy jednak zgodni są co do jej konsekwencji. Kierując życiem, człowieka w sposób niezrozumiały przenika wszystko, wzbudzając szereg innych stanów emocjonalnych. Niekiedy przynosi szczęście, innym razem zaś cierpienie i rozczarowanie.

Lalka – motywy literackie

Lalka Bolesława Prusa to pozytywistyczna powieść o mnogości różnych motywów literackich. Przeplatające się losy bohaterów stają się pretekstem do ukazania zarówno problemów ludzi, jak również spraw społeczeństwa okresu pozytywizmu. Prus niejednokrotnie polemizuje z motywami epoki romantyzmu, przedstawiając również skomplikowany świat ludzkich emocji i społecznych powiązać swojej epoki.

Napisz opowiadanie o przygodzie, którą przeżył ktoś, kto przeniósł się do świata przedstawionego ukazanego w Panu Tadeuszu. Wypracowanie powinno dowodzić, że bardzo dobrze znasz lekturę

Zimna skała, dotyk jej zawsze przynosi na myśl starą mogiłę. Kamień, choć dawniej nazywany był kośćmi Matki Ziemi, przez ludzi kojarzony jest ze śmiercią. Być może to jego brak poruszenia i lodowata aura łączona jest z widokiem stężałego trupa. Kamień jednak nie jest martwy, wręcz przeciwnie. Przez wieki tkwi w jednym miejscu, nieporuszony. Czy to jednak oznacza brak życia, czy może jego inną formę? Góry wypiętrzają się przecież przez miliony lat, rosną i więdną niczym wszystko inne. Kamień żyje po prostu własnym życiem, inaczej zatopionym w czasie. Łączy nim przez to przyszłość, przeszłość i teraźniejszość. Nie bez kozery najstarsze z ludów budowały z niego monolityczne portale. Co widziały przez te okna, kamienie szepczące historie eonów? Teraz już to wiem.