Piotr KostrzewskiW „Sztuce wojny” Sun Tzu słynny generał stwierdził, że do zwycięstwa potrzebna jest pełna znajomość siebie i przeciwnika. Słowem, sugerował pełne rozeznanie w sytuacji jako klucz do zwycięstwa. Wielu starożytnych myślicieli porównywało życie ludzkie właśnie do walki. W takim razie, czy błędna ocena sytuacji może mieć na nie wpływ?
Stawianie czoła przeciwnościom losu jest doświadczeniem uniwersalnym dla całej ludzkości. W naszej historii możemy jednak wyróżnić okresy szczególnie trudne, a wręcz naznaczone zbiorowym cierpieniem. Kryzysy polityczno-ekonomiczne, zarazy, wojny — wszystkie one wystawiają człowieka na ciężką próbę.
Tristan i Izolda pozostają po słynnej dwójce z Werony drugą najsłynniejszą parą kochanków. Historia ich tragicznej miłości chwyta za serce już o ponad dziesięciu wieków. Rodzi przy tym ważne pytanie: czy możliwe było szczęśliwe zakończenie miłości Tristana i Izoldy? Niestety, wiele wskazuje na negatywną odpowiedź.
Podczas obrzędu „dziadów”, przedstawionego przez Adama Mickiewicza w swoich dramacie, zjawiają się w kaplicy trzy rodzaje duchów. Każdy z nich przedstawia inną postać, niesie też odmienną naukę moralną. Wszystkie one łączą się jednak w jedno przesłanie – afirmację człowieczeństwa.
Aleksander Kamiński pisząc „Kamienie na szaniec”, pragnął opisać życie niesamowitych młodych ludzi, którzy w trudnym czasie II wojny światowej potrafili zachować się jak trzeba. Zośka, Alek i Rudy stanowią wzór dla wielu pokoleń powojennych Polaków, a ich życiorysy mogłyby zainspirować niejeden film. Pośród pełnych akcji, czasami strasznych i bolesny, a czasami dosyć zabawnych sytuacji możemy dostrzec kilka powtarzających się motywów literackich. Będą to, co następuje:
Dzieło Antoine de Saint-Exupéry’ego „Mały Książę” należy do klasyki światowej literatury. Baśniowa opowiastka jest w rzeczywistości emocjonalną i filozoficzną nauką o życiu, skierowaną przede wszystkim do dorosłych. Autor przytacza na jej łamach motywy literackie, będące zarazem polem jego rozważań. Są to:
Powieść „Quo vadis” to jedno z największych dzieł Henryk Sienkiewicza. Przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków opowieść o sile wiary i miłości na tle Imperium Rzymskiego czasów Nerona wykorzystuje wiele motywów literackich. Są to:
Niewiele jest tak fundamentalnych doświadczeń jak cierpienie i śmierć. Towarzyszą one całej ludzkości, wymagając od każdego jej członka indywidualnego odniesienia. Ich uniknięcie jest bowiem niemożliwe, ma zarazem ogromny wpływ na postrzeganie samego sedna ludzkiego bytu.
Historia to fascynująca dziedzina nauki, która pozwala nam sięgnąć w głąb dziejów i zobaczyć życie przeszłych pokoleń. Niestety, takie spojrzenie ma swoje ograniczenia. Jednym z nich jest nasz własny horyzont myślowy, powodujący projekcję współczesnego pojmowania świata na ludzi przeszłych wieków. Powoduje to trudności ze zrozumieniem ich postępowania oraz myślenia.
Problematyka prawdy i fałszu jest jedną z najstarszych, jakie nurtują rodzaj ludzki. Już od starożytności wielcy filozofowie zadają sobie pytanie o to, co właściwie można określić mianem prawdy. Przez potoczne używanie tego słowa nie zdajemy sobie bowiem sprawy z ulotności samej koncepcji.