Literacki obraz polskiej arystokracji. Omów zagadnienie na podstawie Lalki Bolesława Prusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Przez wiele wieków najważniejszą i najbogatszą warstwą społeczną w państwie polskim była arystokracja, czyli najmajętniejsza grupa szlachciców. Była ona podawana za wzór dla innych. To w ich majątkach pracowali chłopi, arystokraci rządzili państwem. Przez lata jednak grupa ta traciła na znaczeniu, ulegała degeneracji moralnej i społecznej, aż w końcu przestała w ogóle istnieć. Schyłkowy okres jej istnienia naznaczony był dużą alienacją społeczną i skupieniem się na własnych majątkach. 

Wojna i rewolucja jako źródła skrajnych doświadczeń człowieka. Omów zagadnienie na podstawie Przedwiośnia Stefana Żeromskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Przewroty i konflikty militarne należą zdecydowanie do najgorszych doświadczeń, jakie mogą spotkać człowieka. Wywołują one bowiem nie tylko szkody doraźne, jak rany, głód, ubóstwo, itp., lecz także długotrwałe traumy, których skutki mogą być odczuwalne nawet do końca życia. Nie bez powodu więc mówi się, że wojna i rewolucja stanowią źródła absolutnie skrajnych i ekstremalnych doświadczeń człowieka. Wiele dowodów na podtrzymanie tej tezy możemy odnaleźć w literaturze różnych epok i nurtów. 

Literacka przestroga przed moralnym upadkiem państwa. Omów zagadnienie na podstawie Odprawy posłów greckich Jana Kochanowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Intelektualiści i pisarze bardzo często na temat swoich dzieł przyjmują sprawy państwowe. Opisują sprawy polityczne swojego kraju, wady ustroju oraz zwracają uwagę na kwestie społeczne, które mają duży wpływ na życie i funkcjonowanie całej społeczności. Niektóre z takich dzieł mają wręcz charakter ostrzegawczy przed katastrofalnymi konsekwencjami dla całego państwa. 

Literacki obraz piekła. Omów zagadnienie na podstawie znanych Ci fragmentów Boskiej Komedii Dantego Alighieri. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Rzeczy ostateczne od zawsze pobudzają wyobraźnię ludzką. Wiążą się bowiem z tajemnicą, są nieznane i takie na zawsze pozostaną, bowiem stanowią sferę, o której istnieniu każdy z nas ma rzekomo przekonać się po śmierci. Wielokrotnie znajdowało to swoje odzwierciedlenie w dziełach literackich różnych epok. 

Czy nieprzyjemne prawdy są lepsze od przyjemnych złudzeń? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanych fragmentów Przedwiośnia Stefana Żeromskiego oraz do wybranych tekstów kultury.

Problematyka prawdy i fałszu jest jedną z najstarszych, jakie nurtują rodzaj ludzki. Już od starożytności wielcy filozofowie zadają sobie pytanie o to, co właściwie można określić mianem prawdy. Przez potoczne używanie tego słowa nie zdajemy sobie bowiem sprawy z ulotności samej koncepcji.