Innym utworem z okresu romantyzmu, który pokazuje, że ważniejsza jest walka dla idei to trzecia część „Dziadów” Adama Mickiewicza. W dramacie romantycznym pojawia się wiele postaci, które gotowe są poświęcić wszystko dla wolności. Jest to oczywiście główny bohater, Konrad, który z patriotycznego obowiązku wygłasza „Wielką Improwizację” i jest gotowy pojedynkować się z samym Bogiem oraz wziąć na siebie cierpienie całego narodu. Innym bohaterem, który realizuje to założenie, jest Tomasz. Mężczyzna chce się przyznać do zarzutów Nowosilcowa i wziąć na siebie odpowiedzialność, w ten sposób chroniąc innych członków towarzystwa filomatów i filaretów. Nie wie, co się z nim stanie, jednak najpewniej zostanie wywieziony za to na Syberię (co można wnioskować na podstawie innych opisanych w dramacie represji, które spotykały Polaków pod carskim butem). Bohaterowie ci są gotowi poświęcić wszystko dla dobra innych, którzy będą mogli odzyskać w przyszłości niepodległość.
Szczęście osobiste jest ważne, jednak czasami warto poświęcić się dla wyższych idei. Można robić to z różnych powodów, np. z chęci wzięcia udziału w czymś dużym i zostać zapamiętanym, czy też być wiernym swoim wartościom. Literatura, zwłaszcza polskiego romantyzmu pokazuje, że to właśnie podążanie za ideałami jest lepszym rozwiązaniem. Nie można jednak oceniać ludzi, którzy z różnych powodów decydują się na priorytetowe postrzeganie swojego szczęścia.
