Rota – interpretacja

Wiersz „Rota” pochodzi z roku 1908 i jest poetycką odpowiedzią Konopnickiej na antypolską ustawę uwłaszczeniową, ustanowioną przez parlament pruski w celu wynarodowienia Polaków. Utwór ma charakter hymnu i od wielu lat jest traktowany jako pieśń patriotyczna. Po raz pierwszy została zaśpiewana 15 lipca 1910 roku. Muzykę skomponował Feliks Nowowiejski. To pierwsze historyczne wykonanie towarzyszyło wydarzeniu symbolicznemu – odsłonięciu pomnika powstałego z okazji 500 rocznicy bitwy pod Grunwaldem.

Cechy twórczości Marii Konopnickiej

Przez pierwsze  dziesięć lat pracy twórczej Konopnicka stała się uznaną poetką. Trzeba jednak pamiętać, że pisarka poza liryką dała się poznać także jako dramatopisarka (Z przeszłości, 1881) oraz autorka poematu Imagina (ogłaszany częściami od 1886 roku, wydany jako całość w 1913 roku). W swej twórczości Konopnicka ulegała inspiracji romantyzmem (zarówno na poziomie światopoglądu jak i w poetyce), propagowała antyfeudalne i wolnomyślowe dążenia pozytywistyczne.

Maria Konopnicka – biografia

Maria Konopnicka (ur. 23 maja 1842 roku, zm. 8 października 1910 roku) – polska poetka, nowelistka, pisarka dla dzieci, krytyczka literacka, publicystka, tłumaczka. Swoje utwory sygnowała pseudonimami Marko, Jan Sawa, Jan Waręż. W Kaliszu upłynęło jej dzieciństwo i młodość. W latach 1855–1856 przebywała na pensji sakramentek w Warszawie, gdzie odbywała naukę. To właśnie tam nawiązała kontakt z Elizą Orzeszkową. W 1862 roku wyszła za mąż za ziemianina J. Konopnickiego, zamieszkała w majątku Bronów pod Łęczycą. W 1863 roku z mężem, narażonym na represje, wyjechała do Drezna. Powróciła do Polski rok później. Po sprzedaniu zrujnowanego Bronowa zamieszkała w dzierżawionym folwarczku Gusinie.

Odys – interpretacja

Leopold Staff określany jest jako jeden z najwybitniejszych poetów XX wieku oraz czołowy przedstawiciel nurtu klasycyzmu. Artysta w swojej twórczości często sięgał do antycznych motywów, pomysłów na utwory upatrywał w filozofii czy mitologii. Jego wiersz Odys inspirowany jest Odyseją Homera, przywołuje wieloletnią wędrówkę tytułowego bohatera do domu i zestawia ją z ludzką egzystencją.

Ars poetica – interpretacja

Leopold Staff uznawany jest za jednego z najwybitniejszych poetów młodopolskich oraz czołowych przedstawicieli współczesnego klasycyzmu. Był człowiekiem wszechstronnie wykształconym, który poza literaturą zajmował się także tłumaczeniami. Jego twórczość na przestrzeni lat podlegała przemianom, ewoluowała wraz z kształtowaniem się światopoglądu. Zwięzłą prezentacją przemyśleń Staffa na temat roli poezji jest wiersz Ars poetica, będący literackim manifestem.

Ogród przedziwny – interpretacja

Leopold Staff był polskim poetą tworzącym w XX wieku, w okresie Młodej Polski, specjalizującym się w szczególności w nurcie klasycyzmu. Jego wkład w rozwój literatury doceniony został poprzez nominację do Nagrody Nobla. Staff jest autorem wiersza Ogród przedziwny, reprezentującego tak zwaną poezję codzienności, będącą metaforą życia człowieka. Utwór pojawił się w tomie Uśmiechy godzin, opublikowanym w roku 1910.

Wysokie drzewa – interpretacja

Wiersz Wysokie drzewa składa się z trzech zwrotek o rymach krzyżowych (abab). Tworzy go regularny trzynastozgłoskowiec (ze średniówką po siódmej sylabie). Utwór utrzymany jest w wysokim, klasycystycznym stylu. Słownictwo wiersza odznacza się prostotą, jednak dzięki użyciu go w niecodziennym kontekście zyskuje podniosły charakter.

Przedśpiew – interpretacja

Przedśpiew otwiera tom wierszy Leopolda Staffa pt. Gałąź kwitnąca, funkcjonuje zatem jako utwór programowy, będący zarysem tematyki całego zbioru. Tytuł odwołuje się do uroczystego nazywania poezji „śpiewem” oraz nawiązuje do tradycji antyku – wówczas poezja miała charakter meliczny i była przeznaczona do śpiewania.

Kowal – interpretacja

Kowal otwiera debiutancki zbiór Leopolda Staffa pt. Sny o potędze i jest wierszem programowym, stanowiącym zarys tematyki całego tomu. Inspiracją do jego napisania były poglądy poczytnego w modernizmie niemieckiego filozofa, Fryderyka Nietzschego.