Leopold Staff to poeta młodopolski, kojarzony jako twórca współczesnego klasycyzmu. Jego utwór “Gęsiarka” wydany został w zbiorze “Ścieżki polne” w roku 1918. Staff pisał wiersze głównie mówiące o codziennym życiu, o rzeczach prostych, związanych z naturą. Sławę zyskał już za swojego życia, był nominowany do Nagrody Nobla. “Gęsiarka” przedstawia postać małej dziewczynki, która zajmuje się wypasem gęsi.
Wiersz „Strój” to jeden z utworów Leśmiana, który jest niezwykle tajemniczy i trudny w odbiorze. Ten praktycznie nieznany i rzadko publikowany tekst, pochodzi z wydanego w 1920 roku tomu poezji „Łąka”. Utwór jest bez wątpienia niejednoznaczny, co sprawia, że można interpretować go w bardzo subiektywny sposób. Poruszana tematyka na pewno przywodzi na myśl erotyczne skojarzenia, które odebrać możemy zarówno jako pozytywne, jak i negatywne doświadczenia bohaterki.
Julian Przyboś był poetą dwudziestolecia międzywojennego. Był członkiem Awangardy Krakowskiej, grupy literackiej, której twórczość była silnie skupiona między innymi na urbanizacji i minimalizmie słów w poezji.
Każdy człowiek, wraz z początkiem swojego bytu, obdarzony został możliwością tworzenia marzeń. Fantazjowanie o różnych rzeczach nie tylko pomaga nam zapomnieć o codzienności, ale także motywuje do tego, aby te fantazje spełnić. Pragnień na świecie jest tak wiele, jak ludzkich istnień. Jedne są bardziej przyziemne, inne zupełnie nierealne. Adam Zagajewski w utworze „Miasto w którym chciałbym zamieszkać” dzieli się swoimi marzeniami na temat miejsca idealnego do życia.
Tytułowe „semper fidelis” to łaciński zwrot, oznaczający w języku polskim „zawsze wierny”. Te dwa słowa świetnie podsumowują okres stalinizmu, gdzie każdy obywatel ZSRR miał być „zawsze wierny” swojemu przywódcy. Chociaż stalinizm nie zapewniał obywatelowi najmniejszych konstytucyjnych praw człowieka, to wymagano od ludzi bezkrytycznej wiary w jego sens i prawość.
Utwór “Twój głos” autorstwa Czesława Miłosza pochodzi z tomu “Miasto bez imienia”, wydanego w roku 1969 przez Instytut Literacki w Paryżu. Powstał w Berkeley, trakcie emigracji Miłosza. Przed wojną poezja tego pisarza nasycona była katastrofizmem, późniejsze utwory są mniej ozdobne, a bardziej komunikatywne. Poeta otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, w Polsce natomiast od pewnego momentu nie mógł być oficjalnie wydawany.
Wiersz pod tytułem „Rozbieranie Justyny” został zainspirowany postacią Justyny Orzelskiej, bohaterki powieści Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem”. Autor utworu, Czesław Miłosz, przedstawia główną bohaterkę oczami człowieka współczesnego.
“Potęga smaku” autorstwa Zbigniewa Herberta to utwór, który pochodzi z tomu wierszy zatytułowanego “Raport z oblężonego miasta”, wydanego w 1983 roku. Herbert należał do pisarzy tworzących w czasach PRL-u, ale nie wydawanych oficjalnie, tylko pojawiających się w drugim obiegu. Polityka miała duży wpływ na to, co tworzył i jak o tym mówił, dlatego bardzo długo pisał do szuflady.
Utwór Stanisława Barańczaka “Jeżeli porcelana to wyłącznie taka” pierwszy raz wydany został w 1980 roku i był częścią tomu poezji „Tryptyk z betonu, zmęczenia i śniegu”. Barańczak przez wiele lat zmagał się z cenzurą władz PRL-u, co poskutkowało między innymi jego wyjazdem z kraju oraz miało wpływ na jego utwory.
Wisława Szymborska w utworze „Możliwości” porusza temat wolności wyboru oraz możliwości, jakie niesie nam życie. Prostym językiem podkreśla jak ważne jest codzienne pielęgnowanie swojego systemu wartości. Pokazuje, że tylko poprzez codzienne dokonywanie wyborów, nawet tych najdrobniejszych, poznajemy samych siebie, uczymy się wyrabiać własne zdanie i dzielić się nim z innymi. „Możliwości” to współczesny list miłosny Szymborskiej do najbardziej wartościowego skarbu ludzkiego życia, czyli wolności.