Akcja komedii Moliera „Skąpiec” rozgrywa się w domu głównego bohatera, Harpagona. Istotną rolę odgrywa więc jego relacja z rodziną. Tytułowy skąpiec mieszka z córką Elizą i synem Kleantem. Ich relacje są jednak trudne i pełne nieporozumień. W domu można zaobserwować prawdziwy konflikt pokoleń.
Komedie molierowskie opierają się głównie na komizmie postaci. „Skąpiec” nie jest pod tym względem wyjątkiem. Postać głównego bohatera została przedstawiona w przejaskrawiony, wyolbrzymiony sposób. W utworze pojawia się jednak nie tylko komizm postaci, ale też komizm języka i sytuacji. Dzieło zostało utrzymane w lekkim, żartobliwym tonie. Molier posłużył się barwnym, ekspresyjnym językiem, który sprawia, że komedia doskonale nadaje się do wystawiania na scenie.
– Synkretyzm gatunkowy – Skąpiec zawiera elementy typowe dla farsy (wartka akcja, komizm sytuacyjny, komizm słowny), komedii dell’arte (improwizacja, komizm charakteru, wykorzystanie bohaterów, którzy prezentują określone typy ludzkie), satyry społecznej (krytykującej skąpstwo i chciwość);
– To oddany lokaj Kleanta;
– Pracuje w domu Harpagona jako kucharz i stangret;
– Jest pośredniczką w zawieraniu znajomości;
– Początkowo zostaje przedstawiony jako stary i bogaty wdowiec, który godzi się pojąć Elizę za żonę – mimo że ta nie posiada posagu.
– To cudownie odnaleziony syn Tomasza d’Alburci (Anzelma);
– Początkowo zostaje przedstawiona jako młoda kobieta, która od niedawna mieszka w okolicy wraz z chorą matką. Pod koniec akcji utworu okazuje się, że to córka Tomasza d’Alburci (Anzelma). Wraz z matką w cudowny sposób ocalała z rozbitego statku. Kobiety zostały porwane przez korsarzy i były więzione przez 10 lat;
– Jest córką Harpagona, siostrą Kleanta i ukochaną Walerego;