Werter to człowiek nieprzeciętny i przekonany o własnej wyjątkowości. Obdarzony wieloma talentami i umiejętnościami, staje się atrakcyjny w oczach innych: jest wrażliwy, dostrzega piękno przyrody, potrafi tańczyć, rysować, prowadzić konwersacje, bawić się z dziećmi, pasjonuje go literatura.
4 maja. Werter cieszy się z wyjazdu. Przebywa w okazałej posiadłości należącej kiedyś do hrabiego von M. Zamierza tutaj doprowadzić do końca sprawę spadkową swojej matki, jednak rzeczywisty powód opuszczenia przez niego swojego dotychczasowego miejsca pobytu jest inny.
Cierpienia młodego Wertera przynależą do okresu preromantyzmu. Preromantyzm to zespół tendencji zapoczątkowany w literaturze europejskiej drugiej połowy XVIII w., będący wyrazem sprzeciwu wobec zasad estetyki klasycyzmu, przygotowujący nadejście romantyzmu.
Goethe w maju 1772 r. przybył do Wetzlaru w celu odbycia praktyki sądowej. Tam na balu poznał piękną i czarującą Charlottę Buff oraz jej narzeczonego, Johanna Christiana Kestnera.
Cierpienia młodego Wertera ukazały się w jesieni 1774 roku. Goethe miał wówczas dwadzieścia pięć lat. Utwór powstał w ciągu zaledwie kilku tygodni.
Johann Wolfgang Goethe (1749-1832) to najwybitniejszy niemiecki pisarz okresu „burzy i naporu” (niem. „Sturm und Drang”).
Ten to nieszczęsny nierząd, to sejmów zrywanie
Kraj zgubiło, ściągnęło obce panowanie,
Te zaborów, te srogich klęsk naszych przyczyną
Szarmancki:
* flirciarz:
Agatka
Ten sowizdrzał dom cały przewrócić gotowy
(…) Każdą zaczepi. Ja mu nie mogę darować,
Wczoraj na schodach chciał mię gwałtem pocałować.
(Akt I, scena I)
* zwolennik nowej mody,
Walery:
* syn Podkomorzego,
* poseł na sejm,
* kochający i lojalny syn,
Teresa:
* córka Starosty i jego pierwszej żony,
* dobra: