Otaczająca człowieka rzeczywistość nigdy nie była idealna. Od zawsze ludzie pragnęli żyć w lepszym świecie, bez chorób, głodu czy wojen. Victor Hugo, francuski pisarz oraz polityk powiedział kiedyś, że „nic nie tworzy przyszłości tak, jak marzenia”.
Przyroda stanowi ważny element świata przedstawionego w literaturze. Opisy jak w przypadku artystów romantycznych mogą odzwierciedlać uczucia bohaterów lub wprowadzać dodatkowy sens do utworu. Natura w balladach miała najczęściej nadnaturalne moce, które pozwalały jej na wymierzenie sprawiedliwości. Wprowadzenie obrazów przyrody wpływa na dynamikę opowieści, dodaje realizmu oraz może zmieniać sens wypowiedzi na paraboliczny.
Sztuka, zgodnie z teorią Zygmunta Freuda jest formą wyrażania swoich emocji i potrzeb. Każdy człowiek w swoim życiu tworzy lub kontempluje jakiś rodzaj działalności artystycznej — literatury, malarstwa, muzyki czy też kina.
Człowiek potrzebuje kontaktu ze sztuką do funkcjonowania. Nie jest to potrzeba wysokiego priorytetu, jednak pomaga w utrzymaniu dobrostanu psychicznego. Oglądanie filmów, słuchanie muzyki, czytanie książek czy podziwianie dzieł sztuk plastycznych dostarcza ludziom rozrywki. Może to być również pretekst do głębokiej refleksji egzystencjalnej.
„I have a dream” (mam marzenie) – tak rozpoczął jedno ze swoich najsłynniejszych wystąpień Martin Luther King. Towarzyszyła mu wizja poprawy sytuacji ludności czarnoskórej zamieszkującej Stany Zjednoczone i to popchnęło go do działania w postaci wieców i demonstracji. Nie on jeden ze względu na marzenia chciał coś zmienić. Fantazja może popchnąć człowieka do postępu. Nadzieja na polepszenie sytuacji wielokrotnie doprowadziła do odkryć czy wynalazków, które w realny sposób polepszyły poziom życia pojedynczych osób, ale również całych społeczeństw.
