– Początkowo zostaje przedstawiona jako młoda kobieta, która od niedawna mieszka w okolicy wraz z chorą matką. Pod koniec akcji utworu okazuje się, że to córka Tomasza d’Alburci (Anzelma). Wraz z matką w cudowny sposób ocalała z rozbitego statku. Kobiety zostały porwane przez korsarzy i były więzione przez 10 lat;
– staje się obiektem uczuć i fascynacji Kleanta. Z jego relacji wiadomo, że to dziewczyna nie tylko atrakcyjna i pełna wdzięku, ale również szlachetna. Jest niezwykle przywiązana do poczciwej, chorej matki i z oddaniem się nią opiekuje (pielęgnuje ją, tuli, pociesza z czułością);
– mieszka w skromnych warunkach, lecz nie skarży na swój los;
– mimo że kocha Kleanta, zgadza się z decyzją matki i przyjmuje oświadczyny Harpagona. Jest jej posłuszna, bo bezgranicznie ją kocha;
– zachowuje się taktowanie i delikatnie w każdej sytuacji. Nawet gdy nowo poznany narzeczony budzi w niej odrazę, nie okazuje negatywnych emocji;
– to kobieta bardzo skromna, dość uległa, mało stanowcza;
– ostatecznie zostaje narzeczoną Kleanta, kiedy jej ojciec zgadza się na ich ślub i zobowiązuje się do pokrycia wszelkich kosztów.
Główne cechy: wielka miłość do matki i miłość do Kleanta, uczciwość, skromność, dobroć, delikatność, taktowność.