Skąpiec to jedno z najpopularniejszych i do dziś bardzo aktualnych dzieł Moliera. To komedia, jak na prawdziwe arcydzieło literackie i artystyczne przystało, która działa na odbiorcę na wielu płaszczyznach, w wielu wymiarach. Pod płaszczykiem humoru, satyry, komizmu i śmiechu Molier pokazuje nam nasze własne wady, niedociągnięcia, małostkowości.
Mówi się, że pieniądze szczęścia nie dają i zdaje się, że powiedzeniu tym jest ziarno prawdy. Historia zna przykłady wielu osób, które mimo posiadania znacznych dóbr materialnych nie wydawały się być w swoim życiu szczęśliwe. Nie da się zaprzeczyć, że pieniądze wiele ułatwiają i sprawiają, że funkcjonowanie w społeczeństwie jest prostsze, zapewniają także poczucie bezpieczeństwa … Czytaj dalej
„Skąpiec” jest komedią napisaną przez Moliera. Francuski dramatopisarz był wyjątkowo popularny w baroku, gdy w zabawny sposób prezentował przywary paryskiego społeczeństwa. Poza „Skąpcem” jego drugi wyjątkowo popularny dramat to „Świętoszek”.
Molier żył i tworzył w przełomowym dla Francji i Europy XVII wieku. Był to czas walki o „rząd dusz” potężnego wówczas Kościoła katolickiego, zagrożonego jednak postępem reformacji. Instytucja ta była wówczas wyrocznią w sprawach obyczajowych.
Akcja komedii Moliera „Skąpiec” rozgrywa się w domu głównego bohatera, Harpagona. Istotną rolę odgrywa więc jego relacja z rodziną. Tytułowy skąpiec mieszka z córką Elizą i synem Kleantem. Ich relacje są jednak trudne i pełne nieporozumień. W domu można zaobserwować prawdziwy konflikt pokoleń.
Komedie molierowskie opierają się głównie na komizmie postaci. „Skąpiec” nie jest pod tym względem wyjątkiem. Postać głównego bohatera została przedstawiona w przejaskrawiony, wyolbrzymiony sposób. W utworze pojawia się jednak nie tylko komizm postaci, ale też komizm języka i sytuacji. Dzieło zostało utrzymane w lekkim, żartobliwym tonie. Molier posłużył się barwnym, ekspresyjnym językiem, który sprawia, że komedia doskonale nadaje się do wystawiania na scenie.
Eliza do Walerego o mężczyznach: W słowach wszyscy mężczyźni podobni są do siebie; czyny dopiero odsłaniają różnice.
– Synkretyzm gatunkowy – Skąpiec zawiera elementy typowe dla farsy (wartka akcja, komizm sytuacyjny, komizm słowny), komedii dell’arte (improwizacja, komizm charakteru, wykorzystanie bohaterów, którzy prezentują określone typy ludzkie), satyry społecznej (krytykującej skąpstwo i chciwość);
– To oddany lokaj Kleanta;
– Pracuje w domu Harpagona jako kucharz i stangret;
