Natalia Dąbrowska

Cechy twórczości Gałczyńskiego

W początkowym okresie twórczości Gałczyńskiego widać inspirację poetami z grupy Skamandra. Trzeba jednak zauważyć, że od samego początku wyłania się niepowtarzalny i charakterystyczny styl poety. Styl liryka można z jednej strony określić jako groteskowo-żartobliwy, z drugiej natomiast jako dekadencko-cygański. Co ciekawe, pisarski debiut Gałczyńskiego to powieść poetycka Porfirion Osiełek czyli Klub Świętokradców (1929). Utwór łączy w sobie elementy fantastyki oraz groteski.

Konstanty Ildefons Gałczyński – biografia

Konstanty Ildefons Gałczyński (ur. 23 stycznia 1905 roku, zm. 6 grudnia 1963 roku) – polski poeta. Wywodził się z rodziny drobnomieszczańskiej, ojciec pracował jako technik kolejowy. Po wybuchu wojny został wraz z rodzicami ewakuowany, mieszkał w Moskwie (1914–1918), gdzie odbywał naukę w polskiej szkole.

Widok ze Świnicy do doliny wierchcichej – interpretacja

Utwór Widok ze Świnicy do doliny wierchcichej to jeden z tatrzańskich liryków Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Jest kolejnym w dorobku tego młodopolskiego poety przykładem impresjonizmu poetyckiego. Wiersz ten jest także doskonałym przykładem talentu literackiego i kunsztu Tetmajera, choćby z powodu bardzo regularnej budowy.

Melodia mgieł nocnych – interpretacja

Utwór Melodia mgieł nocnych został napisany przez jednego z najsłynniejszych młodopolskich twórców – Kazimierza Przerwę-Tetmajera w 1894 roku. Jest to jednocześnie jeden z najpiękniejszych w literaturze polskiej liryków podejmujących popularną, zwłaszcza wśród poetów Młodej Polski, tematykę tatrzańską.

Lubię kiedy kobieta – interpretacja

Lubię kiedy kobieta… Kazimierza Przerwy-Tetmajera to jeden z najbardziej znanych erotyków w literaturze polskiej. Został opublikowany w II serii Poezji w 1894 roku. Prezentuje nowy, rewolucyjny, bo bardzo odważny, bezpośredni i erotyczny sposób lirycznego i sensualnego opisu kobiety, co dotąd nie było spotykane w polskiej poezji. Tetmajer przełamywał to tabu nie tylko w tym wierszu, ale w całej twórczości literackiej, , na literaturoznawcy szczególną uwagę zwracają uwagę na erotyki:

Eviva l’arte! – interpretacja

Wiersz Evviva l’arte znalazł się w II serii Poezji w 1894 roku. Tytułowe wykrzyknienie pochodzi z języka francuskiego i oznacza „niech żyje sztuka”. Utwór ten stał się swego czasu niemalże hymnem młodych młodopolskich artystów, którym bliskie były idee nonkonformizmu i dekadentyzmu.

Anioł Pański – interpretacja

Wiersz Anioł Pański pochodzi z trzeciego tomu Poezji Kazimierza Przerwy-Tetmajera z 1898 roku. Wchodzi także w skład tryptyku Dzwony w V serii Poezji. Jest zbudowany z czterech obszernych, kilkunastowersowych strof oddzielonych refrenem, bardzo rozpowszechnionym i rozpoznawalnym fragmentem sztuki poetyckiej Tetmajera:

Koniec wieku XIX – interpretacja

Utwór Koniec wieku XIX ukazał się w drugiej serii Poezji, wydanej w 1894 roku. Kompozycja wiersza, zbudowanego z sześciu czterowersowych strof, odsłania dopiero przy ostatniej strofie sens całego utworu. Podmiot liryczny pyta „człowieka końca wieku”, przedstawiciela pokolenia żyjącego u schyłku XIX stulecia:

Prośba o piosenkę – interpretacja

Utwór „Prośba o piosenkę” jest zaliczany do utworów programowych Juliana Tuwima. Jest to przykład liryki bezpośredniej. Podmiot liryczny, utożsamiany z poetą, zwraca się do Boga z prośbą o natchnienie (apostrofa). W tym krótkim liryku zawarł Tuwim najważniejsze założenia swojej poezji.