Motyw tradycji pogańskiej
Całość tej części opiera się na rytuale, który wykonywano w ostatnim dniu października. Podczas nocy Dziadów wywoływano duchy i odprawiano ucztę na ich cześć. Seanse spirytualistyczne były zakazywane przez kościół, jednak Guślarz (nazywany czasem również Huslarem lub Koźlarzem) organizuje wydarzenie właśnie w przycmentarnej kaplicy. Pokazuje to silny wpływ prasłowiańskich wierzeń na ludność Litwy jeszcze w XIX wieku.
Magiczny charakter uroczystości podkreślają inkantacje wywołujące kolejne duchy oraz sposoby ich przywoływania (zapalenie kotła z alkoholem, wianka, kądzieli).
Motyw dzieciństwa
W historii pierwszych duchów opisanych w „Dziadach cz. II” pojawia się opis dzieciństwa Józia i Rózi. Było ono idealne, pozbawione trosk i problemów. Nie musieli przejmować się niczym, rozpieszczano je na wszelkie możliwe sposoby. Rodzice chcieli dla nich jak najlepiej, jednak właśnie to sprawiło, że nie mogą oni trafić do nieba. Pokazuje to, że również w ułatwianiu życia pociechom należy zachować umiar.