Koleżanki i koledzy!
Zwracam się dziś do Was, by porozmawiać o przyjaźni i przekonać Was do pewnego stwierdzenia. Chciałabym wytłumaczyć, dlaczego uważam, że przyjaźń to relacja, która jest czymś w rodzaju harmonii, która potrafi połączyć ze sobą dwa zupełnie różne charaktery. Zdarza się bowiem, że przyjaciółmi zostają dwie osoby tak odmienne, że innym trudno jest zrozumieć, co tak właściwie ich połączyło. Tymczasem ta przyjaźń kwitnie, rozwija się i trwa latami. By ułatwić Wam zrozumienie mojego stwierdzenia i dostrzeżenie, jak wiele prawdy się w nim kryje, posłużę się kilkoma przykładami z literatury. Będzie to „Mały Książę” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, „Lalka” Bolesława Prusa oraz „Kamienie na szaniec” Aleksandra Kamińskiego.
„Mały Książę” to opowieść o niezwykłym chłopcu, który pewnego dnia opuszcza swoją planetę, gdzie nie mieszka nikt oprócz niego. Któregoś razu wyrasta jednak na niej też róża, której Mały Książę nie potrafi zrozumieć. Opuszcza zatem dom i trafia na Ziemię, gdzie spotyka pewnego pilota, dorosłego człowieka. Mały Książę opisywany jest jako postać bardzo wrażliwa, empatyczna i otwarta na otaczający go świat. Pilot z kolei charakteryzuje się smutkiem, powagą i swego rodzaju zamknięciem. Róża na planecie chłopca z kolei często kaprysiła, wiele wymagała i nie zawsze można było stwierdzić, co ona ma na myśli. Mały Książę różnił się zatem znacznie od tych dwóch postaci. Nie przeszkodziło mu to jednak ostatecznie w zaprzyjaźnieniu się z nimi. To, co ich od siebie odróżniało, stało się dla drugiej strony cenną lekcją odmiennej perspektywy i sprawiło, że bohaterowie mogli się na swój sposób rozwinąć. To zatem prawdziwa szansa, nie zaś przeszkoda. Warto zatem być otwartym na innych i na ich odmienność, nie widząc w nich zagrożenia, tylko coś cennego. Przyjaźń z różą pokazała chłopcu, że nie wszystko jest łatwe, przyjaźń z lisem dała mu cierpliwość, a z pilotem odwagę, jakiej wymagało opuszczenie kogoś bliskiego i powrót na własną planetę.
„Lalka” to kolejny przykład tego, jak różnice w przyjaźni wzajemnie się dopełniają. Wokulski i Rzecki znali się od lat i mimo licznych kwestii, które ich różniły, wciąż się doskonale wspierali. Rzecki to stary romantyk, zaś Wokulski w wielu aspektach skłaniał się już ku postulatom pozytywistów. Rzecki to subiekt przywiązany do dawnych czasów, a Wokulski zajmuje się handlem, ale inspiruje go nauka, zupełnie inaczej spogląda zatem na pewne kwestie. Mimo tych różnic w ich przyjaźni panuje harmonia, a panowie pozostają wobec siebie lojalni i wspierają się w trudnych chwilach. Rzecki staje się wręcz prawą ręką Wokulskiego, a Stanisław wspiera Ignacego, dając mu pracę, miejsce do życia i wiele innych rzeczy. Ich relacja jest bardzo ważna w życiu każdego z nich i niejednokrotnie sprawiała, że udawało im się wybrnąć z trudnych sytuacji dzięki pomocy i oparciu przyjaciela. Dzięki pielęgnowaniu przyjaźni wiele zyskali, między innymi pewność, że zawsze mają na kogo liczyć w takich sytuacjach, jak problemy życiowe, których doświadczył na przykład właśnie Wokulski.
„Kamienie na szaniec” ukazują piękną przyjaźń trzech chłopców – Rudego, Alka i Zośki – która została wystawiona na próbę w trudnym czasie wojny. Każdy z bohaterów miał zupełnie inny charakter i temperament. Alek działał często impulsywnie, Rudy miał skłonność do zamyślenia i cichego analizowania sytuacji, a Zośka z kolei zachowywał się jak przywódca, ale skrywał w sobie również artystyczne skłonności. Mimo to połączyła ich szczera i silna przyjaźń, dzięki której mogli przetrwać i działać w momencie, kiedy ich ojczyzna została brutalnie najechana i zaatakowana. Chłopcy wzajemnie się uzupełniali swoimi charakterami, co umożliwiło im przeprowadzenie wielu skutecznych akcji. Mimo różnic między nimi ta przyjaźń była tak silna, że poświęcili wszystko, by uwolnić jednego z nich, Rudego, z rąk gestapo.
Drodzy koledzy i koleżanki, mam nadzieję, że te przykłady pokazują i udowadniają, że przyjaźń nie musi istnieć tylko między osobami bardzo podobnymi do siebie. Często to właśnie różnice pozwalają zachować delikatną równowagę i harmonię, dzięki której relacja dalej trwa. Otwórzcie się zatem na innych i na ich odmienność, ponieważ może właśnie w ten sposób poznacie kogoś niezwykłego, kto uczyni Wasze życie lepszym.