Sztuka elżbietańska napisana przez Williama Shakespeare’a jest jednym z najbardziej znanych dzieł o miłości na świecie. Tragedia „Romeo i Julia” stała się kanonem nieszczęśliwej miłości. Historia skłóconych rodów, które nie pozwalają na szczęście młodym, zawiera wiele wartych uwagi motywów, przydatnych podczas pisania wypracowania.
Motyw miłości
Poza oczywistą tutaj relacją Romea i Julii wcześniej młody Monteki wzdycha do innej kobiety, Rozaliny. Nie jest to jednak dojrzałe uczucie, dla którego skłonny byłby jakkolwiek działać. Kobieta nie odwzajemnia również jego miłości, dlatego izoluje się od bliskich, popada w melancholię. Wtedy spotyka córkę Kapuletich i całkowicie traci dla niej głowę.
Uczucie nieszczęśliwie zakochanych jest silne już od pierwszego wejrzenia. Nie myślą racjonalnie, nie chcą, by nienawiść między ich rodami stanęła na drodze do ich szczęścia. Lekkomyślnie decydują się na potajemny ślub przed ojcem Laurentym, stojącym po stronie ich uczucia. Ich uczucie jest jednak nieszczęśliwe, ponieważ Julia ma zostać wydana za Parysa, co stanęłoby na drodze ich uczuciu. Gdy Romeo w przypływie emocji zabija Tybalta jako odpowiedź na śmierć przyjaciela i kuzyna, Merkucja, musi uciekać z Werony. Zostaje wygnany, co całkowicie uniemożliwia jakikolwiek, nawet potajemny kontakt między zakochanymi. Za namową księdza decydują się na podstęp, jest on jednak tragiczny w skutkach.
Motyw nienawiści
W kontrze do miłości, jaką darzą się zakochani stoi równie silna nienawiść ich rodzin. Rody są zwaśnione od zawsze, dlatego dochodzi między nimi także do eskalacji przemocy. Nienawiść rodziców przechodzi na ich bliskich, którzy również darzą przeciwników tym uczuciem. Przez kłótnię między nimi w pojedynku giną Merkucjo i Tybalt. Dopiero na grobie swoich dzieci, zdając sobie sprawę z bezsensowności sporu, godzą się.
Motyw walki
Spory między Kapuletimi i Montekimi prowadzą do przemocy między sługami obu rodzin. W konsekwencji przepychanki z rąk Tybalta ginie Merkucjo. W odwecie mordercę zabija Romeo, za co zostaje wygnany z Werony.
Do kolejnej walki dochodzi pod koniec akcji dramatu. Gdy Romeo powraca do miasta w celu zobaczenia zmarłej ukochanej, na drodze do krypty, w której leży staje mu Parys. Pojedynkują się, Parys ginie.
Motyw ucieczki
Gdy Romeo zostaje wygnany za zabicie Tybalta, ojciec Laurenty wpada na pomysł umożliwienia młodym wspólnej ucieczki. Chcą oni wyrzec się własnych rodzin, by tylko móc być razem. Jak wiadomo już od samej przedmowy tragedii, ich plan się nie powodzi. Informacja o podstępie nie dociera do Romea na czas, a zrozpaczony kochanek podejmuje decyzję o wypiciu trucizny.
Motyw przemiany
Główni bohaterowie pod wpływem uczucia do siebie diametralnie się zmieniają. Romeo zmienia się ze znudzonego i pogrążonego w melancholii młodzieńca w dojrzałego i odważnego mężczyznę. Dzięki temu ma siłę i odwagę na zorganizowanie potajemnego ślubu, jak również próbował przeciwstawić się problemom. O jego powściągliwości świadczy początkowe unikanie potyczki z Tybaltem, próbuje uspokoić sytuację.
Julia także przechodzi przemianę. Przestaje być potulną i grzeczną córką swoich rodziców, ale ma na tyle samozaparcia, by dyskutować z nimi w kontekście ślubu z Parysem. Chce walczyć o miłość do Romea, buntuje się przeciw decyzji ojca o wydaniu ją za mąż. W końcu decyduje się na przyjęcie trucizny od ojca Laurentego, choć jak w przypadku przyjęcia każdej nieznanej substancji istniało ryzyko, że się nie obudzi. Oboje zakochani są więc bohaterami dynamicznymi, którzy zmieniają się w bardziej dorosłych i asertywnych ludzi.
Motyw intrygi, niepowodzenia
Pomysł księdza opiera się na oszukaniu rodziców i podaniu dziewczynie trucizny, przez nią będzie wydawała się martwa. Dzięki temu zostanie pochowana w krypcie. Po kilku dniach będzie można w nocy wyprowadzić ją z miasta. Plan miał szanse na powodzenie, jednak przez napotkane przez posłańca okoliczności nie dotarł on do Romea przed informacją o śmierci Julii. Przez to Romeo, widząc zmarłą ukochaną, postanawia popełnić samobójstwo. Ona natomiast, gdy po obudzeniu widzi, co się stało, zabija się przez przebicie sztyletem.
Motyw śmierci
Przez nieszczęśliwą miłość pary, w szekspirowskim dramacie umiera wiele osób. Tybalt, Mekrucjo czy Parys są ofiarami konfliktu między rodzinami. Tak samo Romeo i Julia, którzy pragnęli jedynie być razem, bez względu na sytuację zwaśnionych rodzin. Dlatego decydują się na targnięcie się na własne życie. Z rozpaczy za synem umiera pani Monteki, gdy został on wygnany z Werony. Po samobójstwie córki na swoje życie targa się także jej matka. Dopiero to pozwala na pojednanie rodów.
Motyw przeznaczenia
Mimo starań pary oraz pozytywnie nastawionego do nich księdza, ich plan nie ma prawa się udać. Ich historia musi skończyć się tragicznie, dlatego mimo starań ciągle dzieje się coś, co nie pozwala na ich szczęście (zaślubienie kobiety z Parysem, wygnanie Romea, opóźnienie posłańca). Nad ich losem ciąży istne fatum, które sprawia, że ich losy prowadzą do tragicznego finału.