Dusiołek – interpretacja

Człowiek w poezji Leśmiana jest ściśle związany z naturą. Widzimy go najczęściej na tle wydarzeń nagłych, niespodziewanych i przełomowych dla jego życia, kiedy tragicznie zmaga się z rzeczywistością.

Do śpiewaka – interpretacja

Bolesław Leśmian, polski poeta dwudziestolecia wojennego, zasłynął wydanym w 1920 roku tomem Łąka, dotykającym kwestii natury, ludowości czy istoty człowieczeństwa. Omawiany wiersz, Do śpiewaka, wchodzi w skład tego zbioru oraz należy do mniejszego cyklu – Ponad brzegami. Leśmian w utworze zwraca się do tytułowej postaci, opisując jej zachwyty nad przyrodą oraz rozważając nad relacją pomiędzy człowiekiem i Bogiem.

Ballada bezludna – interpretacja

Leśmian w swoich utworach często przedstawia świat pierwotny, nieskażony przez człowieka i cywilizację, który zapełnia wyłącznie natura. Przykładem takiego wiersza może być Ballada bezludna, utworzona za pomocą rzadkiego w naszej literaturze szesnastozgłoskowca (o rymach parzystych). Pierwszą strofę rozpoczyna opis kwitnącej szmaragdowo łąki:

Adam Zagajewski – biografia

Adam Zagajewski, ur. 1945 we Lwowie, zm. 2021 w Krakowie. Poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, tłumacz. Przedstawiciel pokolenia Nowej Fali. Autor kilkunastu tomów poetyckich i szkiców. Należy do najczęściej tłumaczonych polskich autorów współczesnych. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród międzynarodowych.

Szybki wiersz – interpretacja

Adam Zagajewski był polskim poetą tworzącym w epoce współczesnej, należącym do pokolenia Nowej Fali – był także laureatem licznych nagród literackich, a jego dorobek charakteryzowały głównie wiersze białe i wolne. Utwór o intrygującym tytule – Szybki wiersz –  został opublikowany w 1994 roku, wchodząc w skład tomu Ziemia ognista.

Żegluga – interpretacja

Sonet Żegluga odwołuje się do poprzedniego utworu, zatytułowanego Cisza morska. Jest jego kontynuacją, możemy bowiem zobaczyć ten sam okręt. Zmieniają się jednak okoliczności. Poprzednim razem morze było spokojne, tutaj zbierają się chmury i wzmaga wiatr powodujący fale:

Widok gór ze stepów Kozłowa – interpretacja

Widok gór ze stepów Kozłowa to piąty z kolei utwór z cyklu Sonetów krymskich. Różni się od poprzednich z kilku względów zarówno formalnych, jak i w sposobie prezentowania tematu dzieła. Pierwszy raz zostaje tu wprowadzona postać Pielgrzyma i Mirzy. Ten pierwszy będzie utożsamiany z poetą, podróżnym. Mirza natomiast – tatarski szlachcic, „tubylec”, pełni rolę przewodnika objaśniającego elementy doskonale znanej mu kultury.

Pielgrzym – interpretacja

Podmiotem lirycznym XIV sonetu z cyklu Sonetów krymskich jest tytułowy Pielgrzym. W klasycznie zbudowanym sonecie, w układzie rymów nieco innym niż w poprzednich utworach z tego cyklu (w strofach czterowersowych pozostał układ abba, w trzywersowych zmienił się na sekwencję: cdd cdc), podmiot liryczny buduje nastrój znanej już czytelnikowi nostalgii za Litwą. Rozpoczyna od opisu miejsca, w którym znajduje się obecnie:

Czatyrdah – interpretacja

Podmiotem lirycznym sonetu Czatyrdah, jak wynika z podpisu pod tytułem, jest Mirza, poznany przez czytelnika w utworze Widok gór ze stepów Kozłowa. W obu tych sonetach opisywanym, a jednocześnie skłaniającym do refleksji, obiektem jest szczyt górski Czatyrdah. W analizowanym sonecie Mickiewicz osiąga apogeum zachwytu nad tym fascynującym darem natury, czczonym nawet przez mieszkańców Krymu. Sonet Czatyrdah jest zbudowany jako rozległa apostrofa wschodniego przewodnika Mickiewicza do tytułowego szczytu. Można w niej z łatwością odnaleźć cechy modlitewne: