* Służąca w domu Orgona;

* Niewiele wiadomo na jego temat – charakteryzuje go głównie scena, kiedy reaguje na postawę Marianny, która dowiaduje się, że ma poślubić Tartuffe’a. Walery, zdziwiony tym, że jego ukochana nie rozpacza z powodu zmiany decyzji ojca, zaczyna wątpić w jej uczucia. Kłótnia z Marianną pokazuje jego wrażliwość i młodzieńczą niedojrzałość;

* Córka Orgona, która wkrótce ma wyjść za mąż za Walerego; ze słów Doryny wiadomo, że posiada duży posag;

* Druga żona Orgona, prawdopodobnie dużo młodsza od niego – pani Pernelle ocenia ją gorzej od poprzedniczki, zarzucając jej rozrzutność i nadmierne upodobanie do zabaw. Choć trudno dochodzić prawdy na tej płaszczyźnie, trzeba mieć na uwadze to, że matka Orgona niemal każdemu ma coś do zarzucenia;

* Syn Orgona, pojawia się już w pierwszej scenie, jawnie sprzeciwiając się nowym porządkom wprowadzonym przez ojca. Nie kryje się z niechęcią do Tartuffe’a, formułując groźby świadczące o jego młodzieńczej porywczości:

* Matka Orgona, energiczna starsza pani, pojawia się w pierwszej scenie aktu I i opisuje sytuację w rodzinie, nie stroniąc od złośliwych uwag; krytykuje domowników, ich styl życia;

* Stanowi on parę dla Tartuffe’a jako osoba oszukiwana – dzięki temu zabiegowi jeszcze wyraźniej widać łajdactwa Świętoszka;

* Tartuffe to tytułowy bohater, akcja podporządkowana jest mu od początku, choć pojawia się dopiero w 2. scenie aktu III – wcześniej w wypowiedziach bohaterów przewijają się liczne głosy na jego temat.

Miłość między Marianną i Walerym: młodzi bohaterowie chcą się pobrać, ale staje im na drodze zmiana decyzji Orgona, który wcześniej obiecując rękę swojej córki Waleremu, postanowia, by wyszła ona za mąż za Tartuffe’a.

Orgon jest głową rodziny mieszczańskiej, katolickiej, o modelu typowo patriarchalnym (w której o wszystkim decyduje mężczyzna). Po śmierci żony powtórnie ożenił się z Elmirą, prawdopodobnie znacznie młodszą od niego kobietą. Ma dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa, Mariannę i Damisa.