Mający na celu budzić patriotyczną postawę obrony kraju nurt w poezji nazywany jest tyrteizmem. Nazwa ta pochodzi od imienia starożytnego poety Tyrteusza, który swoimi utworami zagrzewał do walki siły Spartan. W Polsce ten rodzaj poezji szczególnie mocno widoczny był w okresie romantyzmu oraz zaborów. Wtedy to powstało najwięcej znanych do dzisiaj utworów poezji tyrtejskiej.
Św. Franciszek z Asyżu to bardzo istotna postać w historii Kościoła Katolickiego. Jego skromny, przepełniony modlitwą żywot niepozbawiony był radości. Ten niezwykły człowiek odnajdywał Boga pośród jego stworzeń, stając się patronem ekologów. Napisane przez anonimowego twórcę Kwiatki świętego Franciszka stanowiły opis niezwykłego życia świętego, dały zarazem podwaliny nurtu nowego nurtu literackiego. Mowa tu o franciszkanizmie.
Odjazd to utwór będący wspomnieniem rozstania, z którym wiąże się opuszczenie na zawsze miejsca bliskiego sercu i ukochanej osoby. Podmiot liryczny bezpośrednio wyraża swoje uczucia w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Wiersz otwiera interesująca metafora:
Lilije to bardzo ważny utwór w twórczości Mickiewicza, będący swoistym końcowym etapem procesu zmierzania ku prostocie i naiwności. Wszystkie elementy ballady są ukierunkowane na łatwowierne odbieranie świata. Co ważne, ballada jest zakorzeniona w ludowości – świadczy o tym już samo wtrącenie przed tekstem właściwym pochodzące „z pieśni gminnej”. Mickiewicz odwołał się w swoim utworze do powszechnie znanej pieśni ludowej. Jak jednak przystało na wielkiego poetę, nie trzymał się on pierwowzoru kierując akcją dowolnie. Zaczerpnął tylko oś kompozycyjną z ludowej opowieści przekazywanej z ust do ust.
1. Pani Pernelle do Orgona o pochopnej ocenie drugiego człowieka: Mój Boże! Z mniemań naszych prawda nieraz szydzi:
* Synkretyzm gatunkowy – zawiera elementy typowe dla farsy, takie jak wartka akcja, komizm sytuacyjny i słowny; komedii dell’arte, o czym świadczy wykorzystanie bohaterów prezentujących określone typy ludzi, a także satyry społecznej, ponieważ Świętoszek krytykuje wady francuskiego mieszczaństwa;
Komizm w Świętoszku nie jest jednowymiarowy, uwidacznia się na wielu płaszczyznach: słownej, sytuacyjnej i charakterologicznej. Sztukę przepełniają zabawne, wręcz farsowe sytuacje, dialogi są wartkie, błyskotliwe i niezwykle dowcipne (np. Orgon – Doryna, Świętoszek – Doryna).
* Brat Elmiry i szwagier Orgona;
* Służąca w domu Orgona;
* Niewiele wiadomo na jego temat – charakteryzuje go głównie scena, kiedy reaguje na postawę Marianny, która dowiaduje się, że ma poślubić Tartuffe’a. Walery, zdziwiony tym, że jego ukochana nie rozpacza z powodu zmiany decyzji ojca, zaczyna wątpić w jej uczucia. Kłótnia z Marianną pokazuje jego wrażliwość i młodzieńczą niedojrzałość;