Romeo i Julia to tra­ge­dia. Zgod­nie z wy­mo­ga­mi ro­dza­jo­wy­mi i ga­tun­ko­wy­mi utwór zo­stał po­dzie­lo­ny na akty, w któ­rych z ko­lei wy­róż­nio­no kon­kret­ne sceny. Na całą tra­ge­dię skła­da się 5 ak­tów. Dwa z nich są po­prze­dzo­ne prologami, a więc pie­śnia­mi chó­ru, któ­re słu­żą za­po­wie­dze­niu zbli­ża­ją­cych się wy­da­rzeń oraz peł­nią rolę ko­men­ta­rza. Mimo zrezygnowania z zasady trzech jedności, Szek­spir nie od­szedł cał­ko­wi­cie od for­my dra­ma­tu an­tycz­ne­go, w któ­rym pro­lo­gos sta­no­wi­ły waż­ny ele­ment kom­po­zy­cji.

Kapulet do Parysa: Prędko więdną przedwczesne mężatki.

* Pan Monteki jest despotyczny, nie bierze pod uwagę zdania córki, kierując jej życiem wedle własnych upodobań; mimo wcześniejszych oporów, postanawia wydać córkę za Parysa: