opracowania

Bajki Ignacego Krasickiego – ogólne informacje

Bajka – jeden z głównych gatunków dydaktycznej literatury, krótkie powiastki wierszem lub prozą, zawierające ogólną naukę moralną wysłowioną na końcu lub, niekiedy, na początku utworu, których bohaterami pozostają zwierzęta, ludzie, rzadziej rośliny lub przedmioty. [Cyt. za: Podręczny słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, wyd. OPEN, Warszawa 1999, s. 35.]

Satyry Ignacego Krasickiego – ogólne informacje

Krasicki uważany jest za jednego z najwybitniejszych satyryków polskiej literatury. Adam Mickiewicz, wieszcz romantyczny, tak pisał o tym twórcy: Krasicki wszakże jest znakomitym pisarzem satyr. Naśladowcy jego i zarazem autorów francuskich, bardziej niż on złośliwych, nie mają ani tej wesołości, co go czyni tak przyjemnym, ani tych zręcznych zwrotów, w których celują Francuzi. Słowianie puszczając się na uszczypliwość, prawie zawsze rozlewają żółć nikczemnie i po grubiańsku. [Cyt. za: P. Cazin, Książę Biskup Ignacy Krasicki 1735-1801, tłum. M. Mroziński, wyd. Pojezierze, Olsztyn 1986, s. 203.]

Ignacy Krasicki – biografia

Ignacy Krasicki (ur. 1735, zm. 1801 roku) – polski poeta. Urodził się w średniozamożnej rodzinie szlacheckiej. Gdy był dzieckiem, przebywał na dworze Sapiehów – tam otrzymał pierwsze wykształcenie, także dotyczące literatury francuskiej. Uczył się we lwowskim kolegium jezuickim. Rodzice pragnęli, aby został duchownym. Do stanu duchownego prócz Ignacego, przystąpiło jeszcze czterech jego braci.

Twórczość Horacego i jej cechy

Rozwój poezji rzymskiej jest znacznie późniejszy w stosunku do liryki greckiej. Okres jej szczególnego rozkwitu nastąpił w czasach panowania cesarza Augusta (druga połowa I w. p.n.e. i początek I w. n.e.), który zresztą również był poetą. Celem Horacego było przeszczepienie dokonań twórczości poetyckiej Grecji na grunt rzymski.

Horacy – biografia

Horacy – Quintus Horatius Flaccus (urodził się w 65 r. p.n.e., zmarł w 8 r. n.e.) – najwybitniejszy – obok Wergiliusza – poeta starożytnego Rzymu. Jeden z najsłynniejszych twórców literatury antyku.

Cechy twórczości Franciszka Karpińskiego

Franciszek Karpiński jest jednym z głównych przedstawicieli sentymentalizmu w Polsce. Poza pisaniem utworów lirycznych, realizujących założenia tegoż nurtu, tworzył on także wypowiedzi programowe (O wymowie w prozie albo w wierszu, 1782, O szczęściu człowieka. List do Rozyny, 1783).

Bohater romantyczny – definicja, główne cechy, przykłady

Epoka romantyzmu wykształciła pewien bardzo charakterystyczny wzór bohatera literackiego. Poprzez wybitne dzieła takich twórców jak Goethe, Puszkin, Byron czy Mickiewicz, w powszechnej świadomości ludzi pierwszej połowy XIX wieku bardzo mocno utrwaliły się postawy, które z dzieł literackich bardzo szybko przenikały do prawdziwego życia. Żadna inna epoka nie mogła (i nie może nadal) poszczycić się aż tak silnym wpływem na ludzkie zachowania – bywało wszak, że młodzi ludzie w wyniku zbyt dosłownej lektury powieści czy poematu, tracili życie. Przyjrzyjmy się zatem, kim był ów „bohater romantyczny”!

Twórczość Daniela Naborowskiego

Daniel Naborowski jest twórcą niewątpliwie przynależnym do baroku, jednak żyjąc w latach przypadających na jego początkową fazę, zyskuje miano poety „epoki przejściowej”, gdyż wykorzystuje w swoich wierszach zarówno tradycję renesansową, jak i manieryzm oraz konceptyzm okresu następującego.