opracowania

Główne cechy tragedii antycznej

Tragedie antyczne skonstruowane były według ściśle określonych reguł. Arystoteles szczegółowo opisuje w Poetyce, dziele z IV w. p.n.e., w którym przedstawia zasady obowiązujące w poszczególnych gatunkach literackich. Ośrodek akcji tragedii stanowi konflikt tragiczny, wynikający ze zderzenia dwóch przeciwstawnych, ale równoważnych racji. Bohater takiego utworu zawsze skazany jest na klęskę i nieuchronnie zmierza do katastrofy.

Teatr w starożytnej Grecji

Źródłem teatru greckiego są tradycyjne obrzędy religijne, zwłaszcza związane z obchodami ku czci Dionizosa, a jego początki sięgają VI w. p.n.e. Jedna z hipotez głosi, że Dionizje Wielkie (miejskie) dały początek tragedii, a Dionizje Małe (wiejskie) – komedii.

Król Edyp – informacje wstępne, czas i miejsce akcji

W Królu Edypie, podobnie jak we wszystkich tragediach trylogii sofoklejskiej, zachowana jest zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji. Choć w utworze brak określenia pory dnia, przyjmuje się, że akcja zaczyna się o świcie, a kończy o zmierzchu.