Cechy twórczości Bolesława Leśmiana
W dwudziestoleciu międzywojennym Leśmian uważany był za „pogrobowca” Młodej Polski (określenie Artura Sandauera), gdyż postrzegano go jako poetę symbolistycznego.
opracowania
Adam Zagajewski – biografia
Adam Zagajewski, ur. 1945 we Lwowie, zm. 2021 w Krakowie. Poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki, tłumacz. Przedstawiciel pokolenia Nowej Fali. Autor kilkunastu tomów poetyckich i szkiców. Należy do najczęściej tłumaczonych polskich autorów współczesnych. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród międzynarodowych.
Adam Mickiewicz – biografia
Adam Mickiewicz (ur. 24 grudnia 1798 r., zm. 26 listopada 1855 r.) – najwybitniejszy przedstawiciel polskiego romantyzmu i jeden z czołowych przedstawicieli romantyzmu europejskiego, poeta, dramaturg, publicysta i działacz polityczny.
Okresy w twórczości Adama Mickiewicza
Pierwszy okres twórczości Mickiewicza nazywany jest okresem wileńsko-kowieńskim. W tym czasie Mickiewicz tworzył m.in. utwory okolicznościowe oraz przerabiał i tłumaczył Woltera. Jego debiut z 1818 roku to typowo klasycystyczny wiersz Zima mniejsza. Słynna Oda do młodości z 1820 r. mimo również klasycystycznej poetyki jest już zjawiskiem zupełnie innym – to utwór programowy, przedstawiający nową wizję świata.
Adam Asnyk – biografia
Adam Asnyk (ur. 11 września 1838 roku, zm. 2 sierpnia 1897 roku) – polski poeta, kryptonim El…y, pseudonim Jan Stożek.
Cechy twórczości Adama Asnyka
W poezji Asnyka odzwierciedla się świadomość pokolenia, które żyło w cieniu upadku powstania styczniowego.
Dramat i przestrzeń. Określ, jaki problem podejmuje Jan Błoński w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autora, odwołując się do tego tekstu oraz innych tekstów kultury
W przedstawionym tekście „Dramat i przestrzeń” Jana Błońskiego podjęta została skomplikowana problematyka wyodrębnienia i charakterystyki „przestrzeni dramatu”. Autor zauważa tam, że należy różnicować ją od „przestrzeni teatralnej” czy też „scenicznej” gdyż w odróżnieniu od dwóch wspomnianych przestrzeń dramatu jest tożsama z danym utworem literackim nie zaś miejscem czy nawet sposobem jego przedstawienia. Informuje ona czytelnika iż poza widzianym na scenie kawałkiem świata przedstawionego istnieje również jego pozostały fragment, który wpływa, między innymi, na losy bohaterów dramatu. Jego odbiór zaś jest ściśle uzależniony od nastawienia i wiedzy odbiorcy (widza). Rozważania i wnioski Jana Błońskiego są tożsame z moimi odczuciami względem tego typu dzieł literackich.