Widzenie ks. Piotra – interpretacja

Jedną z najważniejszych scen w “Dziadach” Adama Mickiewicza jest ta, w której jeden z bohaterów, ksiądz Piotr, doświadcza niezwykłego widzenia. Pojawia się ono w trzeciej części dramatu. Jego widzenie jest przeciwieństwem Wielkiej Improwizacji Konrada, który wymagał od Boga odpowiedzi, ale jej nie otrzymał.

Napisz opowiadanie o spotkaniu z jednym z bohaterów wybranej lektury obowiązkowej. Wspólna przygoda skłoniła Cię do refleksji, że warto było przenieść się do świata przedstawionego tej lektury

Wakacje to mój ulubiony moment każdego roku. Nie trzeba chodzić do szkoły, mam czas, żeby spotkać się z przyjaciółmi, a także mogę jechać na najróżniejsze wyjazdy. Tegoroczne były jednak wyjątkowe, ponieważ wydarzyło się coś niesamowitego — poznałem tytułowego bohatera epopei Adama Mickiewicza, Pana Tadeusza.

Dziady cz. III – motywy literackie

Adam Mickiewicz w trzeciej części dramatu romantycznego „Dziady” opowiada historię represji, jakie spotykały Polaków w zaborze rosyjskim, z którego sam się wywodził. Opisuje tam wydarzenia po procesie filomatów i filaretów, stąd wiele wątków i historii związanych z wywożeniem rodaków na Sybir.

Groźna potęga, okiełznany żywioł, przyjazna siła… – czym dla człowieka może być przyroda? Rozważ temat, odwołując się do podanego fragmentu Pana Tadeusza, całego utworu oraz wybranych tekstów kultury.

Natura stanowi nieodłączny element rzeczywistości. Od wieków ludzkość istniała w towarzystwie przyrody, wspólnie z niż żyjąc. Choć zmieniło się to przez wykorzystywanie zasobów i niszczeniem środowiska, człowiek jest niczym w obliczu jej potęgi. W literaturze odgrywa najróżniejsze role, w zależności od sytuacji. Jest to spójne z rzeczywistością, gdzie także widoczne są skrajne postawy. Może ukazywać swoje groźne oblicze, jak również być przyjemną siłą dodającą otuchy. Daje ona także inspirację do sztuki człowiekowi.

Czy każdy błąd można naprawić? Odwołaj się do Pana Tadeusza i innej wybranej przez siebie lektury. Rozprawka

Ludzie popełniają błędy. Nikt nie jest od tego wolny, każdy ma jakieś skazy i robi coś, czego potem żałuje. W ciągu życia nie można obyć się bez pomyłek, mogą mieć one jednak różny wymiar. Niektóre łatwo można odwrócić żalem, przeprosinami oraz zadośćuczynieniem. Inne jednak ciężej naprawić, ponieważ konsekwencje mogą być zbyt dalekosiężne, by jedynie żalem i chęcią poprawy zmienić sytuację. Dlatego myślę, że niestety nie każdy błąd można naprawić, nawet jeśli bardzo by się chciało. Konsekwencje niektórych czynów mogą być nieodwracalne i można jedynie żałować.

Czy war­to ko­chać, je­śli mi­łość może być źró­dłem cier­pie­nia? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Dziadów cz. IV Adama Mickiewicza i do in­nych tek­stów kul­tu­ry.

Miłość to uczucie, które spotyka każdego człowieka na pewnym etapie jego życia. Może to być miłość rodzicielska, przyjacielska, patriotyczna lub do drugiej osoby, romantyczna. Szczęście przynoszone przez relację z drugą osobą może dać dużo dobrego, zwłaszcza gdy uczucie zostanie odwzajemnione. Niestety nie zawsze się tak dzieje, przez co relacja będzie źródłem cierpienia.

Czy jed­nost­ka fak­tycz­nie może wpły­wać na losy świa­ta, czy jest to tyl­ko mrzon­ka ar­ty­stów? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do po­da­ne­go frag­men­tu III części Dziadów, całego utworu Adama Mickiewicza oraz in­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Na przestrzeni epok różnie podchodzono do tematu jednostki. Pojawiały się epoki hedonistyczne, antropocentryczne, jak również teocentryczne, stawiające człowieka na drugim planie. W romantyzmie, kiedy powstał dramat Adama Mickiewicza, wyjątkowy nacisk kładziono na znaczenie człowieka jako indywiduum.