Adam Mickiewicz

Jak wy­bo­ry czło­wie­ka wpły­wa­ją na jego ży­cie? Roz­waż pro­blem, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Pana Tadeusza, ca­łe­go utwo­ru Ada­ma Mic­kie­wi­cza oraz do wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Życie opiera się na podejmowaniu decyzji. Codziennie człowiek wybiera, od tego, co zjeść na śniadanie do tego, do jakiej pracy pójdzie czy kogo weźmie na partnera. Ma to różne znaczenie i wpływ na resztę egzystencji, jednak są one nierozłącznym elementem dnia. Czasem ich znaczenie może wydawać się mniejsze lub większe niż to jakie ono jest w końcowym rozrachunku. Uważam, iż decyzje, nawet te nieświadome mają kluczowy wpływ na funkcjonowanie jednostki.

Jak na po­stę­po­wa­nie czło­wie­ka wpły­wa jego wy­obra­że­nie o ota­cza­ją­cej go rze­czy­wi­sto­ści? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, ca­łe­go utwo­ru oraz do wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Każdy człowiek posiada zbiór przekonań i wartości, które budują jego światopogląd. Nie musi on dotyczyć wszystkich dziedzin życia, jednak zwykle na podstawie swoich doświadczeń wyrabia sobie zdanie na temat pewnych zjawisk, zachowań czy grup społecznych.

Czym dla czło­wie­ka może być wol­ność? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Dziadów cz. III, całego dramatu Adama Mickiewicza oraz wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry

Wolność to wartość, z której ludzie zdają sobie sprawę dopiero w momencie, gdy jej zabraknie. Po jej utracie wielu artystów tworzy dzieła ku pokrzepieniu serc towarzyszy niedoli, swoich rodaków. Pisali je także artyści urodzeni już pod zaborami, nieznający życia w wolnym kraju

Grób Potockiej – interpretacja

„Grób Potockiej” to ósmy sonet z cyklu sonetów krymskich. Inspiracją do jego powstania była wizyta poety w mieście Bakczysaraj i znajdującym się tam pałacu chanów krymskich. Wzniesiona w tych okolicach mogiła według legend należy do Marii Potockiej – porwanej przez chana Polki, która była jego wielką miłością. Odnosząc się do jej losu, poeta wyraził refleksje na temat samotności i tęsknoty za ojczyzną.  

Cisza morska – interpretacja sonetu

„Cisza morska” to drugi sonet z cyklu sonetów krymskich autorstwa romantycznego poety Adama Mickiewicza. Cykl ten jest świadectwem podróży poety na Półwysep Krymski, która miała miejsce w 1825 roku. Utwór oparty jest na motywie akwatycznym. Poprzez przytoczenie obrazu morskiej wyprawy, poeta wyraził refleksje na temat ludzkiego życia. 

Rybka – interpretacja ballady

„Rybka” to ballada Adama Mickiewicza wydana w 1822 w zbiorze „Ballady i romanse”. Zawiera ona charakterystyczne dla romantyzmu motywy takie jak: nieszczęśliwa miłość, postacie fantastyczne i odniesienia do kultury ludowej. Ballada Mickiewicza jest historią dziewczyny, która opuszczona przez ukochanego z rozpaczy rzuca się do jeziora i zmienia w rybę. 

Dobranoc – interpretacja

„Dobranoc” to utwór Adama Mickiewicza o tematyce miłosnej. To zwrot mężczyzny do ukochanej, z którą, wbrew własnej woli, rozstaje się na czas nocy. Utwór należy do cyklu sonetów odeskich, który składa się z dwudziestu dwóch erotyków powstałych w latach 1825-1826, czyli podczas wygnania poety. 

Śmierć pułkownika – interpretacja

„Śmierć pułkownika” to utwór o tematyce patriotycznej autorstwa polskiego wieszcza narodowego, Adama Mickiewicza. W wierszu przedstawiona jest śmierć bohaterki powstania listopadowego, Emilii Plater. Utwór powstał w roku 1832.

Droga nad przepaścią w Czufut-Kale – interpretacja

„Droga nad przepaścią w Czufut-Kale” to piętnasty utwór pochodzący z cyklu „Sonety krymskie” autorstwa romantycznego poety Adama Mickiewicza. Cykl ten powstawał w latach 1825-1826, a inspiracją do jego stworzenia była podróż poety na Półwysep Krymski. Wiersz przedstawia rozmowę Mirzy i Pielgrzyma, którzy przemieszczają się nad tajemniczą przepaścią. 

Napisz opowiadanie o przygodzie, którą przeżył ktoś, kto przeniósł się do świata przedstawionego ukazanego w Panu Tadeuszu. Wypracowanie powinno dowodzić, że bardzo dobrze znasz lekturę

Zimna skała, dotyk jej zawsze przynosi na myśl starą mogiłę. Kamień, choć dawniej nazywany był kośćmi Matki Ziemi, przez ludzi kojarzony jest ze śmiercią. Być może to jego brak poruszenia i lodowata aura łączona jest z widokiem stężałego trupa. Kamień jednak nie jest martwy, wręcz przeciwnie. Przez wieki tkwi w jednym miejscu, nieporuszony. Czy to jednak oznacza brak życia, czy może jego inną formę? Góry wypiętrzają się przecież przez miliony lat, rosną i więdną niczym wszystko inne. Kamień żyje po prostu własnym życiem, inaczej zatopionym w czasie. Łączy nim przez to przyszłość, przeszłość i teraźniejszość. Nie bez kozery najstarsze z ludów budowały z niego monolityczne portale. Co widziały przez te okna, kamienie szepczące historie eonów? Teraz już to wiem.