„Grzechy dzieciństwa” to opowiadanie Bolesława Prusa, wydane w 1883 roku w „Kurierze Warszawskim”. Opowiada historię Kazia Leśniewskiego, niesfornego chłopca, który, pod wpływem różnych wydarzeń z młodzieńczego życia, zmienia się w dojrzałego młodego mężczyznę.
Głównym bohaterem jest Kazio Leśniewski – urwis i łobuz. Ma siostrę Zosię, a jego ojciec pracuje u hrabiny.
Po podpaleniu obory, Kazio zostaje wysłany do szkoły. Nie uczy się, woli bawić się z kolegami.
Przypowieść o zaginionej owcy odnaleźć można w Ewangelii według świętego Łukasza (15, 6-7). Parabola to jest bezpośrednim zwrotem Jezusa do słuchaczy, poprzez który wyjaśnia im podejście Boga do zbłądzonych grzeszników.
Przypowieść o robotnikach w winnicy pochodzi z Ewangelii według świętego Mateusza (Mt 20, 1-18). Ta powszechnie znana parabola opowiada o gospodarzu winnicy, który najmował do pracy bezczynnych robotników, oferując im denara. Alegorycznie, jest to historia między innymi o dobroci, miłosierdziu oraz sprawiedliwości Boga.
Przypowieść o pannach roztropnych i nieroztropnych wywodzi się z Ewangelii według świętego Mateusza, umiejscowionej w Nowym Testamencie. Zalicza się ona do grupy przypowieści Jezusa Chrystusa dotyczących czasu ostatecznego. Jest to prosta historia odnosząca się do mądrości bądź głupoty, z jaką można przemierzać życie.
Człowiek od niepamiętnych czasów snuł opowieści. Już pierwotni łowcy siadywali wieczorami wokół zbawiennego płomienia ogniska i półszeptem tworzyli wizje jeszcze odleglejszej przeszłości. Z czasem te historie spisywano, w każdym wieku dodając do nich coś nowego. Fantastyczne dokonania przodków, czy nieznane dotąd fakty z ich życia. Tak właśnie, poprzez czas, rodził się legendy. Czym one są dokładnie i jaka jest różnica między nimi a mitem czy baśnią?
Przypowieść o wdowim groszu obecna jest w Ewangelii według świętego Łukasza (21, 1-4) oraz według świętego Marka (12, 41-44). Jest to krótka opowieść o ubogiej kobiecie, która ostatnie pieniądze przekazuje w darze w palestyńskiej świątyni. Historia ta uczy, że to właśnie ci, którzy kierują się szczytnymi, szczerymi intencjami, mogą liczyć na pochwałę oraz zbawienie.
„Rozdzióbią nas kruki, wrony” to nowela Stefana Żeromskiego, która składa się z trzech części. Utwór metaforycznie przedstawia powstanie styczniowe i jego upadek. Nowela została wydana w 1895 roku, pierwszy raz w zbiorze opowiadań o tym samym tytule. Tytuł nawiązuje do tekstu „Pieśni o żołnierzu tułaczu”.
1. Szymon Winrych, znany też jako Andrzej Borycki, wędruje do Nasielska. Wiezie na wozie broń dla oddziału powstańców.
„Proszę państwa do gazu” to opowiadanie Tadeusza Borowskiego, które pochodzi ze zbioru opowiadań „Pożegnanie z Marią”. Zbiór powstał w 1947 roku, a w jego skład w dziewięć opowiadań związanych z II wojną światową. „Proszę państwa do gazu” jest najpopularniejszym opowiadaniem autora.