Fałszywa pobożność jest tematem komedii Świętoszek i główną cechą jej tytułowego bohatera, Tartuffe’a, który wykorzystuje dobroduszność i szczere intencje Orgona do realizacji własnych celów, takich jak podźwignięcie się z nędzy, zdobycie majątku i pozycji. Bez skrupułów, posługując się sprytnym kamuflażem i kłamstwami, bohater zyskuje pełne zaufanie Orgona i pani Pernelle.
Scena otwierająca sztukę stanowi ekspozycję, czyli sytuację zarysowującą główne problemy utworu. Z ust matki Orgona, pani Pernelle, padają słowa gorzkiej krytyki wobec całej rodziny, panujących w niej zwyczajów i rzekomego braku szacunku dla starszej pani.
1. Pani Pernell krytycznie wypowiada się o domu Orgona.
Świętoszek został wystawiony na scenie po raz pierwszy 12 maja 1664 roku jako uroczystość towarzysząca otwarciu pałacu oraz ogrodów w Wersalu. Król Francji Ludwik XIV przyjął tę sztukę z entuzjazmem, jednakże przedstawiciele władz kościelnych z biskupem Paryża na czele byli nią oburzeni.
Molier żył i tworzył w przełomowym dla Francji i Europy XVII wieku. Był to czas walki o „rząd dusz” potężnego wówczas Kościoła katolickiego, zagrożonego jednak postępem reformacji. Instytucja ta była wówczas wyrocznią w sprawach obyczajowych.
* przedstawiciele władzy totalitarnej,
* dążą do stworzenia społeczeństwa zautomatyzowanego, zmechanizowanego.
* Oleander Puzyrkiewicz, dawniej skazany przez Scurvego:
Jestem Oleander Puzyrkiewicz, któregoś pan skazał na dożywót, panie Scurvy. Alem gracko zniknął.
* ogolony, szerokie szczęki,
* przekupny,
* cyniczny,
* wiąże się z tą grupą, która obecnie ma władzę:
* twarz szeroka, zrobiona jakby z czerwonego salcesonu, w którym tkwią inkrustowane, błękitne jak guziki od majtek oczy. Szczęki szerokie – pogryzłyby na proszek (zdawałoby się) kawałek granitu,
* bardzo piękna szatynka,niezwykle miła i ponętna,